Αυτή η διασκευή είναι ένας φόρος τιμής στη νονά μου τη Ρίτα, που της κρατούσα κακία χρόνια γιατί με βάφτισε και με ξέχασε. Δεν την είδα ποτέ έκτοτε, δεν πήρα ποτέ λαμπάδα το Πάσχα, ούτε δώρο. Πάντα παραπονεμένη, για αυτό και το έκρυβα για χρόνια. Είναι επίσης ένας φόρος τιμής στον πατέρα μου που με αποκαλούσε "η κόρη μου η λαϊκιά", με έμαθε ένα σωρό πράγματα για τη δουλειά του, κι είχε την κρυφή ελπίδα να γίνω φίρμα λαϊκή για να τον δικαιώσω. Δυστυχώς του βγήκα #Παραμυθένια και λίγο κουλή, να βγαίνω στα μπαλκόνια βραδιάτικο ξυπόλητη, ξεμαλλιασμένη και με σορτσάκι, έτσι στο χύμα, να τραγουδάω στα ξαφνικά Τάκη Μουσαφίρη.
H Ρίτα, ήταν πραγματικά σπουδαία, αυθεντική, αμίμητη τραγουδίστρια. Το κατάλαβα τώρα που έψαχνα να βρω ποιο τραγούδι της να διασκεύασω. Δεν μπόρεσα ούτε να την ξεπατικώσω... Τελικά αποφάσισα να δω αυτό το υπέροχο τραγούδι του σπουδαίου Τάκη Μουσαφίρη με τη δική μου εσωστρεφή ματιά και να το πω με τον δικό μου τρόπο. Ελπίζω ο κ. Μουσαφίρης να με συγχωρήσει για τις αλλαγές στην αρμονία και στη μελωδία της εισαγωγής όπως ελπίζω η προσέγγισή μου να αρέσει. Περιμένω με αγωνία τα σχόλιά σας!
Info: Οι φωτογραφίες είναι από τη βάφτισή μου. Εμφανίζεται ο πατέρας μου η μητέρα μου, η Ρίτα, ο τότε σύζυγός της κ. Σιδηρόπουλος, ο γιός τους κι εγώ φυσικά!
Μουσική - Στίχοι: Μουσαφίρης Τάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ρίτα Σακελλαρίου 1979
Διασκευή, εκτέλεση, ερμηνεία, μοντάζ: Κατερίνα Κυρμιζή
Μίξη, mastering, κάμερα: Νίκος Γρηγοριάδης
