"Όρθιοι στο γραφείο του, ο Τάκης Β. Λαμπρόπουλος κι εγώ, ακούγαμε στο μαγνητόφωνο το καινούριο καμάρι τής εταιρίας του για να τού πω τη γνώμη μου. Δεν είχε βγάλει ακόμα δίσκο ο Σταμάτης Κόκοτας, αλλά ο Τάκης Β. με το δίκιο του ήταν ενθουσιασμένος και καμάρωνε.
Σε λίγους μήνες όλη η Ελλάδα θα μιλούσε για το νέο λαμπρό αστέρι τής Columbia, που θα’ παιρνε τη θέση του δίπλα στους κολοσσούς Μοσχολιού και Μπιθικώτση. Και δεν ήταν μόνο με τη φωνή του στα τραγούδια τού Ξαρχάκου, τού Μούτση, τού Καλδάρα, τού Πιτσιλαδή που θα έκλεβε ο Σταμάτης όλων μας τις καρδιές.
Θέμα για κουβέντα θα ήταν κι οι φαβορίτες του, και η συνέντευξη που είχε δώσει στον Φρέντυ Γερμανό «γράψτο όπως το λέω» εκείνο το καλοκαιρινό Σαββατοκύριακο τού 1968. Λίγους μήνες πριν, ο Σταμάτης είχε πει σε μικρό δισκάκι τών 45 στροφών κι ένα δικό μου τραγούδι, παραγγελία τού Δήμου Μούτση.
Είχε έρθει ο Δήμος στο γραφείο μου στο ΕΙΡ, στην πλατεία Ρηγίλλης ακόμα τότε και, δίνοντάς μου μια μαγνητοταινία μού είπε, «Θέλω πάνω σ’ αυτή τη μουσική να βάλεις στίχους για τού Προφήτη Ηλία το ανηφόρι, τη γειτονιά μου στον Πειραιά». Από την αρχή για τον Σταμάτη Κόκοτα προοριζόταν το τραγούδι, που δεν θα αργούσε με τη φωνή του να γίνει από τις πιο μεγάλες επιτυχίες τής χρονιάς. «Στού Προφήτη Ηλία τα σοκάκια τα βραδάκια».
Με τον ίδιο τον Σταμάτη πρωτοσυναντήθηκα πολύ καιρό αργότερα κι από την πρώτη στιγμή μού έκαναν εντύπωση η ζεστασιά του, η εγκαρδιότητα, το φωτεινό, καλοσυνάτο του χαμόγελο. Το 1985 που δούλευα πια και για την τηλεόραση τής ΕΡΤ, ήρθε στο γραφείο μου στην Αγία Παρασκευή για να με δει ο σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης. Είχαμε συνεργαστεί στα «Κορίτσια στον ήλιο» και τώρα θα ήθελε να κάνει και μία μουσική εκπομπή στην τηλεόραση. Μόλις είχαμε ξεκινήσει την σειρά εκπομπών
«Αφιερώματα» και τού πρότεινα ένα αφιέρωμα στον Σταμάτη Κόκοτα, που τού είχε αδυναμία. Τα βρήκαν τέλεια οι δυο τους και η εκπομπή ετοιμάστηκε αθόρυβα, δίχως ούτε ένα πρόβλημα. Και να που τώρα με χαρά την ξαναβρίσκω στο πολύτιμο διαδίκτυο. Από κει παίρνω και το μικρό απόσπασμα που θα δείτε με το τραγούδι μας και τον Σταμάτη να θυμάται."
Γιώργος Παπαστεφάνου