«Χρόνια μονάχος τραγουδάω αυτά που βλέπω και πονάω…» Οι πλούσιες μελωδίες του Κώστα Χατζή, ο δυνατός τσιγγάνικος παλμός της κιθάρας του και αυτή η γλυκιά βραχνάδα της φωνής του έχουν χαραχτεί στο συλλογικό μας ασυνείδητο. Σε συνεργασία με τη στιχουργό Σώτια Τσώτου δημιούργησε ένα εντελώς δικό του μουσικό ιδίωμα, ένα δικό του ήχο, τον ήχο του Κώστα Χατζή!
«Στο χώρο του τραγουδιού μπήκα σαν προπαγανδιστής –με την καλή έννοια – με σκοπό να μιλάω για τα ανθρώπινα δικαιώματα και καθήκοντα και για να καταγγέλλω την πολιτεία με σεβασμό και αυτό έγινε γιατί όταν πήγα σχολείο ένιωσα ότι ανήκω στους περιθωριακούς …»
