Η Στέλλα γράφει συνέχεια φιλοδοξώντας ίσως να γίνει η Ελληνίδα Yann Tiersen, όμως η χώρα μας δεν έχει την ικανότητα να δώσει ώθηση σε ανάλογους καλλιτέχνες, έτσι προς το παρόν αποτελεί μία 'οικογενιακή απόλαυση' για όσους την έχουν ανακαλύψει ΚΖ
Ένα ταξίδι στο χθες … σε μικρές πολύτιμες μνήμες στα παιδικα μας χρόνια , σε χωράφια και κήπους με μανταρίνια όπου ο παππούς έδινε στη χούφτα μας ένα μανταρίνι - ένα μικρό δώρο γεύσης και δροσιάς … σε μνήμες όπου δυο παιδιά παίζουν τρώγοντας ένα μανταρίνι και με λίγη παραπάνω πίεση οι σταγόνες μανταρινιού πέφτουν στα μάτια τους και δάκρυα τρέχουν … σε δυο ερωτευμένους που μοιράζονται ένα μανταρίνι κάτω από το δέντρο σε μια κρυφή συνάντηση τους , στο γλυκό κουταλιού της γιαγιάς στο βάζο και στο σπιτικό κέικ μανταρίνι που μοσχομυρίζει βγαίνοντας αχνιστό από το φούρνο..… χαρμολύπη και νοσταλγία για μικρές στιγμές που περνάνε και ίσως δε τους δίνουμε σημασία , ονομασία ή ήχο παρά μόνο όταν γίνουν αναμνήσεις ...
