Του Νίκου Ζούδιαρη
Έχω ένα όνειρο, όπως έλεγε και ο Martin Luther King, ότι κάποτε θα ενδιαφερθούν μερικοί για την μουσική, δεν θα γίνει όμως όσο θα είμαι εν ζωή, θα κάνει τον κύκλο της αυτή η πολιτιστική και πολιτική κατάπτωση, μετά ίσως. ΚΖ
Τυχαία λέει σε συναντώ,
στου ονείρου μου τους δρόμους,
σαν ορκισμένο αερικό,
μου είπες σ’ αγαπώ.
Της Κυριακής τα όνειρα, ζουν ως το μεσημέρι,
σαν παίρνει το απόγευμα, κανένα τους δε βγαίνει.
Σάββατο βράδυ να εύχεσαι, σαν πέφτεις και κοιμάσαι,
της Κυριακής τα όνειρα ποτέ να μη θυμάσαι.
Νυχτώνει, φεύγει η Κυριακή,
νυστάξαν οι ελπίδες,
ξαναγυρίζω στη σιωπή,
εκεί που έχεις χαθεί.
