Eυτυχώς προλάβαμε και διασκεδάσαμε σε 'Αυτοκίνηση', 9 Μούσες, Divina και τόσα άλλα

Eυτυχώς προλάβαμε και διασκεδάσαμε; σε 'Αυτοκίνηση', 9 Μούσες, Divina και τόσα άλλα

Όταν λέμε «μυθικές» discoteques εννοούμε «μαγαζιά » wanna be Studio 54... «μαγαζιά » που η μουσική τους μας μύησε στο Nightclubbing (και της Grace Jones)...«μαγαζιά » που μαζεύοταν όλη η αφρόκρεμα ... ανθρώπους που σπάνια έβλεπες πρωί ... «μαγαζιά » που τα πάρτι τους έμειναν θρυλικά, άφησαν εποχή και θυμόμαστε τώρα στα «γεράματα» και νοσταλγούμε την ανεμελιά και την πραγματική διασκέδαση με χορό μέχρι τελικής πτώσεως. Θα μου πεις περί ορέξεως κολοκυθόπιττα.

 

Θυμάμαι, λοιπόν, Αυτοκίνηση ο «ναός», η «παγόδα» στην Κηφισίας (με ρεβεγιόν 1980-1981 στην αλλαγή του χρόνου ένας τεράστιος Ροζ Πάνθηρας να κατεβαίνει τη σκάλα με την γνωστή μουσική υπόκρουση , με Sigma Faye να τραγουδάει live σε αποκριάτικο πάρτι Harden my heart των Quarterflash) και τα καλοκαίρια μία χρονιά στο Stork και μετά για κάποια χρόνια στα Δειλινά, Nine Muses στην «υπόγα» στην Ακαδημίας (τριάντα σκαλιά κάτω από το έδαφος με DJ Pierro να συνοδεύει όρθιος στα ντεκ με ηλεκτρική κιθάρα το the Breaks του Kurtis Blow, με το σεισμό του 1981 –Β’ Λυκείου – να πηγαίνουμε αψηφώντας τον κίνδυνο), λίγο πιo πάνω στα στενά η «τρύπα» η Bora Bora – το πιo avant garde μαγαζί κατά τη γνώμη μου – χωρίς σταθερό πρόγραμμα λειτουργίας , με μουσική κατευθείαν από τα club της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου και στην οθόνη να παίζει Conan the Barbarian, παράλληλα στο πιo high society ποτό και φαγητό Divina στο εμπορικό στο Κεφαλάρι το χειμώνα και Ακρωτήρι τα καλοκαίρια, 1982-1983 Make up στην παλιά Αρχιτεκτονική , 1984-1985 Εργοστάσιο στη Βουλιαγμένης με Άρη Δαβαράκη στην πόρτα – Faces περιοδικό και Interview στα Ελληνικά-, ταυτόχρονα Wild Rose στον περιφερειακό του Λυκαβηττού και αργότερα στην παλιά Αρχιτεκτονική, 1986-1987
για λίγο Pacific στην Τσακάλωφ με μουσική house και χορό μέχρι και με Nancy Sinatra “These boots are made for walking”, 1988 Alarm και Κούκος στο Θησείο με μουσική hip hop και αισίως φτάνουμε στο 1990 Faz στην πλατεία Μαβίλης – το τελευταίο καθαρόαιμο club με προχωρημένη μουσική-.

 

f7

Bέβαια από το 1989 έχει αρχίσει το «μπαστάρδεμα» τα ελληνικά σουξέ εμβόλιμα στα προγράμματα των clubs – βλέπε Mercedes- η διασκέδαση άρχισε να αλλάζει ... ο κόσμος άπειρος ξεχύνοταν τις Παρασκευές και τα Σάββατα – να μην πω και τις καθημερινές- για διασκέδαση ... όλοι ζούσαμε τη virtual reality μας ... και σε λιγότερο από μία 20ετία μας περίμενε μιa έκπληξη. Τι να πω ... ευτυχώς προλάβαμε και διασκεδάσαμε; Ακούγεται πολύ εγωιστικό... κρίμα για τις νεότερες γενιές...

 

Gogo P