Πανέμορφα κτήρια στολίζουν το κέντρο της Αθήνας. Μάρτυρες μιας άλλης εποχής στέκουν περήφανα και σιωπηλά δίπλα μας. Πολλές φορές έχουμε βρεθεί δίπλα τους, μας φαίνονται οικεία και γνωστά αλλά πολύ λίγοι γνωρίζουμε τις ιστορίες τους. Παρέα θα γνωρίσουμε τις ιστορίες τους και ας ταξιδέψουμε όλοι μας νοερά πίσω στον χρόνο για να τα μάθουμε όλα .
Ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρεταννίας
Βρίσκεται στην συμβολή των δρόμων Πανεπιστημίου και Βασιλέως Γεωργίου. Κτίζεται το 1842 από τον γνωστό αρχιτέκτονα της εποχής τον Θεόφιλο Χάνσεν και ως το 1856 κατοικεί η οικογένεια Δημητρίου. Την περίοδο από 1856-1873 στεγάζεται η Γαλλική αρχαιολογική σχολή. Το 1874 αγοράζεται από τους Στάθη Λάμψα και Σάββα Κέντρο με σκοπό να το μετατρέψουν σε ξενοδοχείο με το όνομα «Μεγάλη Βρεταννία». Για την εποχή του ήταν το πιο πολυτελέστερο ξενοδοχείο της πόλης και ήταν από τα πρώτα κτήρια της πόλης που φωταγωγήθηκαν. Την περίοδο των Δεκεμβριανών (1944) υπήρξε αρχηγείο, του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1960 αρχίζει με προεκτάσεις και προσθήκες να μεγαλώνει και να φτάνει στην σημερινή του μορφή.
Ίλιου Μέλαθρον
Βρίσκεται στην οδό Πανεπιστήμιου 10. Είναι ένα από τα πιο όμορφα δείγματα εφαρμογής του νεοκλασικισμού του 19ου αιώνα σε ολόκληρη την Ευρώπη όσο άφορα τα κοσμικά κτίσματα. Υπήρξε κατοικία του γνωστού αρχαιολόγου Ερρίκου Σλήμαν που ανακάλυψε της Μυκήνες και την Τροία. Άρχισε να κτίζεται μεταξύ των ετών 1879-1881 με σχέδια του Ερνέστου Τσίλλερ και υπό την επίβλεψη του Ziller με στοιχεία ιταλικής αναγέννησης. Το κόσμημα του ζωγραφικού διάκοσμου πραγματοποιείται από τον Σλοβένο Γιούρι Σούμπιτς σύμφωνα με τεχνοτροπία της Πομπηίας. Για την εποχή του είχε ένα πρωτοποριακό σύστημα εξαερισμού και θέρμανσης. Το 1927 το δημόσιο αγοράζει το ακίνητο και σήμερα φιλοξενεί το νομισματικό Μουσείο.
Κτήριο Παλαιάς Βουλής – Ιστορικό μουσείο
Βρίσκεται στην οδό Σταδίου 11. Κτίζεται το 1832 ως έπαυλη του Αλέξανδρου Κοντοσταύλου τραπεζίτη από την Χίο. Το 1834 αγοράζεται από την κυβέρνηση και συμπληρώνοντας ένα οκταγωνικό κτίσμα ως το τέλος του 1836 λειτουργεί ως ανάκτορο του Όθωνα. Μετά από μια μεγάλη πυρκαγιά το 1854 καταστρέφεται ολοσχερώς και το 1871 αρχικά με σχέδια του Φρανσουά Μπουλανζέ και αργότερα με τροποποίηση των σχεδίων από τον Παναγιώτη Κάλκο ολοκληρώνεται η αποκατάσταση του. Από τότε και μέχρι το 1935 εδώ λειτουργεί η βουλή των Ελλήνων. Στην είσοδο του κτιρίου έγινε η δολοφονία του Πρωθυπουργού Θεόδωρου Δηλιγιάννη και το Μάρτιο του 1905 πραγματοποιήθηκε η διακήρυξη της δεύτερης ελληνικής δημοκρατίας. Επί της γερμανικής κατοχής εδώ στεγάστηκε το υπουργείο δικαιοσύνης και στις μέρες μας στεγάζει το Εθνικό ιστορικό μουσείο.
Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας – Βυζαντινό μουσείο
Βρίσκεται στην λεωφόρο Βασιλίσσης σοφίας 22. Ο Αρχιτέκτονας Σταμάτης Κλεάνθης ανέγειρε σε σχέδια του ένα συγκρότημα τεσσάρων κτηρίων μεταξύ 1840-1848 μετά από εντολή της Δούκισσας. Ήταν η χειμερινή κατοικία της δούκισσας Σοφίας Ντε Μαρμπουά και το κτήριο ήταν γνωστό με την ονομασία «Βίλλα Ιλίσσια». Βρίσκονταν ανάμεσα στις όχθες του Ιλισού ποταμού. Στο κτιριακό συγκρότημα εντοπίζονται στοιχεία του κλασικισμού. Από το 1926 έχει γίνει έδρα του Βυζαντινού μουσείου της πόλης.
Οφθαλμιατρείο Αθηνών
Βρίσκεται στην οδό Πανεπιστήμιου 36. Το κτήριο θεμελιώνεται το 1847 σε σχέδια του χριστιανού Χάνσεν και μετά την αναχώρηση του από την Ελλάδα αναλαμβάνει ο Λύσανδρος Καυταντζόγλου σε ρυθμό νέο-βυζαντινό με προτροπή του Όθωνα. Ξεκίνησε από την βασίλισσα Αμαλία ως προσφορά στους Αθηναίους καθώς υπέφεραν από οφθαλμολογικές παθήσεις εξαιτίας της σκόνης και την έλλειψη καθαριότητας στους κοινόχρηστους χώρους της πόλης. Όταν το αντικρίσεις για πρώτη φορά νομίζεις ότι είναι βυζαντινή εκκλησία. Αν το επισκεφτείτε εσωτερικά θα μπορέσετε να δείτε μια συλλογή από ιατρικά εργαλεία καθώς και το βαλιτσάκι με τα εργαλεία του πρώτου διευθυντή του Ανδρέα Αναγνωστάκη. Στην τελευταία του ανακαίνιση εντοπίστηκαν αξιόλογες τοιχογραφίες με φυτικά και γεωμετρικά μοτίβα. Μέχρι και σήμερα κρατά την αρχική του λειτουργία.
Αρχοντικό των Μπενιζέλων
Βρίσκεται στην οδό Αδριανού 96, στην πανέμορφη πλάκα. Είναι το παλαιότερο σπίτι της Αθήνας και ανεγέρθηκε πιθανότατα στο πρώτο μισό του 18ου αιώνα και αποτελεί το τελευταίο σωζόμενο κονάκι της πόλης. Είναι διώροφο με χαρακτηριστικό χαγιάτι, αυλή με πηγάδι. Στην πίσω αυλή υπήρχε και ελαιοτριβείο. Το λιθόκτιστο ισόγειο του αποτελείται από μια στοά και τρεις κλειστούς χώρους. Εδώ εντοπίστηκαν μεγάλα πιθάρια για αποθήκευση σιτηρών, λαδιού και οίνου. Στον όροφο υπήρχαν οι χώροι που διέμενε οι οικογένεια, ο οντάς (χειμερινός & θερινός) και το χαγιάτι. Η παράδοση έχει συνδέσει το κτήριο με τον χώρο που έζησε η οσία Φιλόθεη. Θεωρείται ότι έζησε σε κτίσματα που προϋπήρχαν του αρχοντικού. Ίχνη τους είναι ορατά στο κατώι του μνημείου. Το κτήριο μετά από μια εκπληκτική ανακαίνιση είναι πλέον επισκέψιμο.
Μετά την περιήγηση μας στον χρόνο, κάθε φορά που θα περνάμε δίπλα τους δεν θα μας είναι και τόσο άγνωστα. Όλοι μας οφείλουμε να τα φροντίζουμε και να τα προστατεύομαι. Η ιστορία τους είναι και η δική μας ιστορία και θα πρέπει να παραμείνουν για πάντα φάροι πολιτισμού και καλαισθησίας σε μια πόλη που το έχει ανάγκη.
Πηγή: https://www.maxmag.gr/agnosti-ellada/gnosta-ktiria-me-agnosti-istoria
