Στέγη Ιδρύματος Ωνάση: 3 ΚΑΘΟΛΙΚΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ "MAMI" ΤΟΥ MARIO BANUSHI
Πέμπτη 6, Παρασκευή 7 & Σάββατο 8 Μαρτίου 2025, στις 20:30
–Με υπερτιτλισμό για κωφά και βαρήκοα άτομα
–Με ακουστική περιγραφή και απτική ξενάγηση για άτομα με οπτική αναπηρία
Η απτική ξενάγηση (access tour) ξεκινά μία ώρα πριν από την έναρξη της παράστασης / Ώρα προσέλευσης: 19:30.
Στη Στέγη, η προσβασιμότητα όλων στον πολιτισμό είναι ζήτημα δημοκρατίας. Στις 6, 7 και 8 Μαρτίου, η παράσταση-ύμνος για τις γυναίκες που μας μεγάλωσαν, «ΜΑΜΙ», σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Mario Banushi παρουσιάζεται σε συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας με υπερτιτλισμό για κωφά και βαρήκοα άτομα, απτική ξενάγηση στον σκηνικό χώρο και ακουστική περιγραφή για άτομα με οπτική αναπηρία.
Αντλώντας έμπνευση από προσωπικά βιώματα, ο 26χρονος αλβανικής καταγωγής Mario Banushi, δημιουργός μιας ολότελα δικής του σκηνικής γλώσσας, στο ΜΑΜΙ, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη και θα παίζεται έως 22 Μαρτίου προτού ξεκινήσει το διεθνές ταξίδι του, μας χαρίζει μια αξιομνημόνευτη περιπλάνηση στην πηγή της ζωής. Γιατί στην προσωπική μυθολογία του Banushi, οι σχεδόν ομόηχες λέξεις «μάμι» και «μαμ» γίνονται ταυτόσημες. Μάμι, όπως μητέρα. Μαμ, όπως φαΐ. Κάποιος βγάζει την καρδιά του και την προσφέρει στον άλλο σαν ένα καρβέλι αχνιστό ψωμί. Στην παράσταση, η Κεντρική Σκηνή της Στέγης μετατρέπεται σε ένα τοπίο μνήμης. Οικείο και, συνάμα, απόκοσμο. Οι ερμηνευτές, βυθισμένοι στη σιωπή, πλάθουν συμβάντα βαθιάς συγκίνησης και μας παρακινούν να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας μνήμες, τις δικές μας σχέσεις και τη συναισθηματική κληρονομιά που κουβαλάμε.
Ο Mario Banushi περιοδεύει ήδη ανά τον κόσμο με τα πρώτα έργα του, Goodbye, Lindita (2023) και Taverna Miresia – Mario, Bella, Anastasia (2023), και χαιρετίζεται διεθνώς ως το παιδί-θαύμα του ελληνικού θεάτρου. Κι ενώ το θέμα στις προηγούμενες παραστάσεις του ήταν το πένθος, στο MAMI στήνει ένα ανίερο ιερό στη σχέση μητέρας και παιδιού. Για να την υμνήσει. Να την ξορκίσει. Να τη γεμίσει τάματα και αναθέματα. Να την ερωτευτεί. Γιατί, όπως σημειώνει ο ίδιος: «Πάντα έλεγα ότι η γέννα είναι ένας ανάποδος έρωτας».
Η νέα δημιουργία από τον σκηνοθέτη-αποκάλυψη είναι ένα οπτικό ποίημα για τη σχέση μητέρας και παιδιού. Μια παράσταση-αντίδωρο στις γυναίκες που μας έθρεψαν.
Σκηνοθετικό σημείωμα
«Όταν ήμουν περίπου ενός έτους, η μητέρα μου αναγκάστηκε να με αφήσει στη γιαγιά μου, στην Αλβανία, και να φύγει. Μέχρι τα δεκατρία μου, “μάμι” φώναζα τη γιαγιά μου. Όταν πια η μητέρα μου με πήρε μαζί της στην Αθήνα, μεγάλωσα στο διαμέρισμα πάνω από τον φούρνο όπου εργαζόταν, με τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού. Μεγάλωσα με πολλές γυναίκες. Μεγάλωσα με νέες και ηλικιωμένες γυναίκες. Μεγάλωσα με περισσότερες από μία μητέρες. Αυτή η παράσταση είναι για εκείνες: μια ευχή, μια προσευχή στο βάρος που κουβαλάει η λέξη “μαμά” τόσο για εκείνη που το ακούει όσο και για εκείνον που το λέει. Ποιος φροντίζει ποιον – δεν κατάλαβα ποτέ αυτήν την περίπλοκη σχέση. Κι ούτε θα την καταλάβω. Αλλά προσπαθώ να την ξετυλίξω σαν έναν ομφάλιο λώρο, σαν το σπλάχνο που συνδέει τη ζωή με τις ρίζες της.»
- Mario Banushi
Καθολικά προσβάσιμες παραστάσεις στη Στέγη
Οι καθολικά προσβάσιμες παραστάσεις στη Στέγη ξεκίνησαν το 2022, σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό liminal. Την έναρξη έκανε η θεατρική παράσταση «Χαλεπάς» της Αργυρώς Χιώτη (24, 25 και 26.02.2022). Την επόμενη καλλιτεχνική σεζόν, ακολουθήσαν πέντε παραστάσεις της θεατρικής εκδοχής του κινηματογραφικού «Σπιρτόκουτου» του Γιάννη Οικονομίδη, «Σπιρτόκουτο: The Musical – Πόλεμος σε τέσσερις τοίχους» (21-22.12.2022 και 12-14.01.2023), και το τετραήμερο M-Power Festival, το φεστιβάλ για τη δύναμη, τα κίνητρα και το αύριο των καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία, με προβολές, συζητήσεις, παραστάσεις θεάτρου και χορού, εργαστήρια και ένα συνέδριο. Τη σεζόν 2023-24, οι προσβάσιμες παραστάσεις ξεκίνησαν με το «Romáland – Μια φορά κι έναν καιρό ήταν και δεν ήταν» των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη (22-24.11.2023) και συνέχισαν με την παράσταση χορού της Ιωάννας Παρασκευοπούλου, “MOS” (02.03.2024). Φέτος, η αρχή έγινε με τον 24ωρο θεατρικό μαραθώνιο “The Second Woman” των Nat Randall και Anna Breckon, όπου –από τις 20:00 έως τις 22:00– η παράσταση παρουσιάστηκε με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. Ακολούθησε το «Οξυγόνο» του Γιώργου Κουτλή με τέσσερις θεατρικές παραστάσεις καθολικής προσβασιμότητας (20-22.12.2024 και 02-03.01.2025) και, τώρα, το "ΜΑΜΙ" σε σύλληψη και σκηνοθεσία του Mario Banushi, με τις τρεις προσβάσιμες παραστάσεις στις 6, 7 και 8 Μαρτίου 2025 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης, με υπερτιτλισμό για κωφά και βαρήκοα άτομα, απτική ξενάγηση στον σκηνικό χώρο και ακουστική
Τι είναι οι υπηρεσίες προσβασιμότητας
Υπερτιτλισμός για Κωφά και Βαρήκοα άτομα
Η προβολή σε μορφή υπερτίτλων του ακουστικού περιεχομένου ενός έργου, όπως είναι ο προφορικός λόγος, οι ήχοι και η μουσική.
Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα
Η ταυτόχρονη διερμηνεία στη Νοηματική γλώσσα του προφορικού λόγου και της ηχητικής ατμόσφαιρας ενός έργου. Απευθύνεται σε Κωφά και Βαρήκοα άτομα και σε άτομα που επικοινωνούν με τη Νοηματική γλώσσα.
Ακουστική Περιγραφή
Μια μορφή προφορικής αφήγησης, όπου περιγράφονται τα οπτικά στοιχεία ενός έργου διευκολύνοντας την κατανόησή του από άτομα με οπτική αναπηρία.
Απτική Ξενάγηση
Η απτική ξενάγηση είναι μια διαδραστική, αισθητηριακά προσβάσιμη περιήγηση που πραγματοποιείται πριν από την έναρξη της παράστασης για το κοινό με οπτική αναπηρία. Οι θεατές έρχονται σε επαφή με τον σκηνικό χώρο, τα αντικείμενα, τα κοστούμια, αλλά και τους χαρακτήρες ενός έργου, για να μπορέσουν έπειτα να απολαύσουν ανεμπόδιστα την παράσταση.
