Pink Floyd: Το χρονικό της αποχώρησης του Roger Waters (HighwayStar Stories)

Το αμφιλεγόμενο "The Final Cut" και η δικαστική διαμάχη

Ο Roger Waters ήταν στους Pink Floyd από την "πολύ" αρχή. Έζησε τη γιγάντωση του μύθου τους σε λιγότερο από 15 χρόνια, όντας ένας από τους πλέον υπεύθυνους για αυτήν, μαζί φυσικά με τις υπόλοιπες ιδιοφυίες που υπήρξαν μέλη του θρυλικού σχήματος. Από την ψυχεδελική πρώτη περίοδο του γκρουπ, μέχρι τα progressive όργια των αρχών των 70s, από τα οποία στέκεται ένα σκαλί παραπάνω το τεράστιο "Echoes" από το album "Meddle" του 1971. Κυρίως δε, ήταν παρών στην ιστορική τριάδα The Dark Side of the Moon, Wish You Were Here και Animals, η οποία στα μέσα της δεκαετίας του 70 έστρεψε το ενδιαφέρον του μουσικού κόσμου στο βρετανικό αυτό σχήμα, ένα ενδιαφέρον το οποίο έκτοτε όχι απλά δε μειώθηκε, αλλά αυξανόταν συνεχώς εκθετικά. Το εξίσου ιστορικό "The Wall" ωστόσο, παραμένει μέχρι σήμερα μια ξεχωριστή ιστορία με σημαντικό background. 

Η ιστορία του The Wall

Δεν είναι σίγουρα το πιο εύκολο στην ακρόαση album. Σε σημεία είναι ζοφερό, αγωνιώδες, σκοτεινό όσο λίγες δημιουργίες των Floyd μέχρι τότε. Επιμένοντας στα μυστηριώδη εξώφυλλα, ο άσπρος τοίχος φαντάζει εξαιρετικά αντιεμπορικός, κάτι που ταιριάζει γάντι με το ανομοιόμορφο set από τραγούδια που περικλείει. Το "The Wall" είναι μέχρι σήμερα ένα album το οποίο είτε λατρεύεται, είτε κατατάσσεται χαμηλά στη συνολική δισκογραφία των Pink Floyd. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την τεράστια επιτυχία και απήχηση των "Another Brick in the Wall Pt II" και "Comfortably Numb", αλλά με τoν δίσκο ως συνολική ακρόαση. Τη συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών έγραψε ο Waters, μέσα από τα προσωπικά του βιώματα. Μέχρι σήμερα, το "The Wall" φέρεται να έχει πουλήσει (όχι πιστοποιημένες πωλήσεις) περισσότερα από 30 εκατομμύρια αντίτυπα. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου με τα εντυπωσιακά θεατρικά σκηνικά, πέρασε από το Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο. Στην αγγλική πρωτεύουσα δόθηκε και η τελευταία συναυλία των Pink Floyd με τον Roger Waters στις τάξεις τους. Θα έπρεπε να περάσουν 24 ολόκληρα χρόνια και το reunion της Live 8 συναυλία, για να συμβεί το reunion. Τρία χρόνια αργότερα, ο θρύλος των πλήκτρων Richard Wright θα έφευγε από τη ζωή. 

Η συνέχεια με το "The Final Cut"

Η διαδικασία ηχογράφησης του The Wall άφησε κατάλοιπα. Λόγω της υπερβολικής πίεσης, ο Rick Wright αποχώρησε προσωρινά, ενώ οι σχέσεις των υπολοίπων ήταν τεταμένες. Ο David Gilmour δε φαίνεται να συμφωνούσε ιδιαίτερα με την κατεύθυνση του υλικού, ενώ η συμβολή του Nick Mason ήταν κυρίως τα διάφορα ηχητικά εφέ. Ο Roger Waters φέρει εκ νέου την υπογραφή του στην πλειοψηφία των τραγουδιών, ωστόσο η υποδοχή του album δεν είναι η επιθυμητή. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν οι φανατικοί οπαδοί του δίσκου, το "The Final Cut" θεωρείται από πολύ κόσμο (ακόμα και την περίοδο της κυκλοφορίας του) μία από τις πιο αδύναμες στιγμές των Pink Floyd, αν όχι η πλέον αδύναμη. Το περιοδικό Melody Maker θα χαρακτηρίσει τον δίσκο ως ένα "Ορόσημο στην ιστορία της φρικαλεότητας", ενώ υπάρχει η πεποίθηση πως πρόκειται ουσιαστικά για solo δίσκο του Waters. Σχέδια για περιοδεία προώθησης του δίσκου δεν υπήρχαν. Έτσι λοιπόν οι Gilmour, Mason και Waters έδωσαν βάση στις solo καριέρες τους, με τον τελευταίο να κυκλοφορεί το ιστορικό σήμερα "The Pros and Cons of Hitch Hiking". 

Τον Δεκέμβριο του 1985, ο Roger Waters παραιτήθηκε επίσημα από το συγκρότημα με το οποίο μεγαλούργησε.

Οι περιπέτειες στα Δικαστήρια

Ο Waters θεώρησε πως το brand των Pink Floyd θα σταματούσε να υφίσταται χωρίς αυτόν. Έκανε λάθος. Κάπως έτσι οδηγήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο, ώστε να αποτρέψει στους πρώην συνοδοιπόρους του να χρησιμοποιήσουν το όνομα "Pink Floyd". Ισχυριζόταν μάλιστα πως το συγκρότημα ήταν πλέον μια "ξοδεμένη δύναμη δημιουργικότητας" και πως η οποιαδήποτε συνέχεια θα κατέστρεφε την κληρονομιά τους. Η δικαστική διαμάχη κράτησε σχεδόν δύο χρόνια. Διευθετήθηκε εξωδικαστικά δύο ημέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1987, όταν ο Waters δέχτηκε και επίσημα να αφήσει τον Gilmour να χρησιμοποιεί το όνομα των Pink Floyd, με αντάλλαγμα τα πλήρη δικαιώματα στο concept του "The Wall". 

Παρά το reunion του 2005, οι σχέσεις μεταξύ των μελών των Pink Floyd φαίνεται πως δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ. Τις τελευταίες δεκαετίες, ο Roger Waters περιοδεύει συχνά με το προσωπικό του σχήμα, αποδίδοντας ιστορικά albums όπως τα "The Dark Side of the Moon" και "The Wall" στην ολότητά τους. Την ίδια στιγμή, συνεχίζει να εκφράζεται ανοιχτά για πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, προκαλώντας συχνά αντιδράσεις για το περιεχόμενο των απόψεων του.