Rhett Forrester: Η καταπληκτική rock φωνή με το πλέον άδοξο τέλος (HighwayStar Stories)
Το συναισθηματικό και οξύ "λαρύγγι" του Forrester έμεινε στην ιστορία
Ήταν μια μέρα σαν αυτή, στις 22 Ιανουαρίου 1994. Ένας από τους πλέον αγαπημένους τραγουδιστές του χώρου, ο Rhett Forrester θα έφευγε τόσο άδοξα από τη ζωή, χωρίς να έχει προλάβει να δείξει το πλούσιο ταλέντο του παρά μόνο σε ελάχιστες αλλά καθόλα αξιοσημείωτες περιπτώσεις και κυκλοφορίες. Ο Forrester δέχτηκε επίθεση με πυρά από αγνώστους και πέθανε ακαριαία, σε διασταύρωση κοντά στην περιοχή δυτικά του Εκατονταετούς Ολυμπιακού Πάρκου, στη βορειοδυτική Atlanta της Georgia. Είχε αρνηθεί να παραχωρήσει το αυτοκίνητό του στους ληστές. Ήταν μόλις 37 ετών.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι στιγμές και οι δίσκοι όπου χάρισε τη φωνή του έχουν αποκτήσει ένα cult status, τόσο λόγω της πρόωρης απώλειας του, όσο και πολύ περισσότερο λόγω των φωνητικών ικανοτήτων του. Ένα ανεπανάληπτο γρέζι το οποίο ήξερε πως να κινηθεί σε βαθιά συναισθηματικά μονοπάτια, ένας κατά στιγμές οργισμένος "Paul Rodgers" (Free, Bad Company) που αρκούσε ένα απλό "Are you ready to rock?" για να κάνει τον ακροατή δικό του.
Η αρχή του ταξιδιού προς τη φήμη και τη δόξα
Όσοι τον άκουγαν τον αποκαλούσαν "rocker με το ένα πνευμόνι". Γνήσιο παιδί του Νότου, O Rhett Forrester ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι από ένα γκρουπ με το ταιριαστό όνομα "Hitman". Φανατικός του Elvis Presley και της gospel τεχνοτροπίας, δε συνδύασε τις μουσικές του προτιμήσεις με τις διδαχές του Ιησού καθώς τον κέρδισε μια άλλη ζωή. Ευτυχώς για τους μουσικόφιλους, ήταν η ίδια ζωή που έβγαλε στην επιφάνεια, μέσω της φωνής, της σκηνικής του παρουσίας, της ροκ καριέρας του.
Ήταν αρχές των 80s όταν οι Riot μετά από τρία πολύ καλά albums, από τα οποία ξεχώριζε το σπουδαίο "Fire Down Under", εξαργύρωναν το momentum τους ευρισκόμενοι σε περιοδεία με τους Rush (της Moving Pictures περιόδου). Ο τραγουδιστής Guy Speranza που τόσο είχε συνδέσει τα φωνητικά του με τους Riot, ήταν με το ένα πόδι εκτός του γκρουπ, έχοντας κουραστεί από τον rock τρόπο ζωής. Το να αντικατασταθεί ο τραγουδιστής με τον οποίο έχουν κυκλοφορήσει τα πρώτα albums είναι πάντοτε ένα μεγάλο ρίσκο, αλλά όπως σωστά έπραξαν τότε οι Black Sabbath (και αργότερα οι Maiden), οι Riot θα επαναπροσδιόριζαν τον ήχο τους μέσα από μια τελείως διαφορετική φωνητική προσέγγιση.
Το θέμα όμως ήταν πως ο Rhett Forrester ήταν κάτι παραπάνω. Όπως ήταν και κάτι πολύ διαφορετικό από τον ιδιαίτερα θρήσκο Guy Speranza, με την ιδιαίτερα ευγενική φυσιογνωμία. Ο Forrester είχε τόσο το παρουσιαστικό όσο και το attitude ενός rock star, εκείνου του τύπου που κάθε βράδυ θα είχε να διηγηθεί άλλη μια ιστορία καταχρήσεων και partying μέχρι τελικής πτώσεως. Το σημαντικό όμως ήταν ότι συνδύαζε αυτά τα "ταλέντα" του με μια σπουδαία, αισθαντική, ζεστή και ώριμη φωνή, η οποία θα κολλούσε ιδιαίτερα με το νέο υλικό των Riot. Ένα υλικό που λόγω της νέας συνεργασίας τους θα κινούταν σε πιο hard rock μονοπάτια.
Restless Breed & Born in America
Τα δύο albums που κυκλοφόρησε ο Rhett Forrester με τους Riot, το 1982 και 1983 αντίστοιχα, στέκουν μέχρι σήμερα πολύ ψηλά στις συνειδήσεις των οπαδών του γκρουπ. Δεν είναι μόνο η φωνή του Rhett που κάνει τη διάφορα, αλλά η άνεση με την οποία ο πάλαι ποτέ ηγέτης του γκρουπ, Mark Reale, έγραψε μια σειρά από ύμνους προσαρμοσμένους στη φωνή του. Hard Loving Man, Restless Breed, Loanshark, Dream Away, You Burn in Me, Running from the Law και Vigilante Killer, τα σημαντικότερα δείγματα αυτής της φουρνιάς τραγουδιών.
Φυσικά μια τέτοια συνεργασία ήταν πολύ δύσκολο να μακροημερεύσει, καθώς ο Forrester δημιούργησε ουκ ολίγα προβλήματα στις περιοδείες για την προώθηση των δίσκων. Επίσης, με την άνοδο συγκροτημάτων όπως οι Metallica, το παραδοσιακό hard rock που έπαιζαν τότε οι Riot ήταν πολύ δύσκολο να βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο. Όταν μάλιστα εμφανίστηκαν και οι Quiet Riot με την τεράστια επιτυχία του Metal Health, ήταν δεδομένο πως πολύς κόσμος θα συγχέει τα δύο γκρουπ λόγω ονόματος. Οι Riot δεν είχαν ελπίδα εκείνη την περίοδο και έτσι διέλυσαν προσωρινά. Όταν κάποια χρόνια μετά θα εμφανίζονταν ξανά με το θρυλικό, όσο και αγαπημένο του ελληνικού κοινού, "Thundersteel", πίσω από το μικρόφωνο θα βρισκόταν ο Tony Moore. Η αποτυχημένη ωστόσο προσπάθεια επανένωσης με τον Forrester θα δώσει το παρακάτω demo διαμάντι, το οποίο μας κάνει να αναρωτιόμαστε πολλά για ένα δίσκο που δεν ήρθε ποτέ.
Η ζωή μετά τους Riot
Φυσικά ο Rhett Forrester δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Τα δύο προσωπικά albums του "Gone With the Wind" (1984-1986 US) και "Even the Score" (1988) συνέχισαν ακριβώς από εκεί που σταμάτησε το Born in America, ωστόσο το τρένο της δόξας είχε πια χαθεί και η ροκ σκηνή της εποχής δεν είχε χώρο για κάποιον σαν αυτόν. Τα albums αυτά έχουν επανεκδοθεί πολλάκις και περιέχουν σπουδαία τραγούδια όπως τα Last Thing I Do, Shake the Shadow, καθώς και το "hit" Assume the Position. Στο ενδιάμεσο, ο Forrester θα συνεργαστεί με τον αποχωρήσαντα από τους Virgin Steele, Jack Starr, σε ένα ακόμα album (Out of the Darkness) στο οποίο απολαμβάνουμε εκπληκτικές ερμηνείες του.
Τα πολυάριθμα demos που ηχογράφησε και projects που συμμετείχε έκτοτε, αποτελούν μέχρι σήμερο αντικείμενο αναζήτησης για όσους ήρθαν σε επαφή με τη φωνή του και συνειδητοποίησαν τι έχει χάσει ο ροκ κόσμος. Ο Rhett Forrester δεν ήταν ποτέ ο πιο φιλήσυχος άνθρωπος, ωστόσο το άδοξο τέλος του άφησε τον κόσμο με μια πικρία, καθώς ήταν δεδομένο πως κάποια στιγμή θα έβρισκε τον καλλιτεχνικό του δρόμο. Η συλλογή της διάσπαρτης δισκογραφίας του αποτελεί σήμερα ένα από τα πιο όμορφα κυνήγια θησαυρού.
Επιλεγμένη δισκογραφία:
RIOT - Restless Breed 1982
RIOT - Born In America 1983
JACK STARR - Out Of The Darkness 1984
RHETT FORRESTER - Gone With The Wind (American release) 1986
RHETT FORRESTER - Even The Score 1988
