Εδώ και αρκετά χρόνια κεφάλαιο και εξουσίες ελέγχουν απόλυτα το παιχνίδι με τους γνωστούς τρόπους που δεν χρειάζεται να τους αναφέρουμε.
Οι 'έπαναστατικές' κινήσεις είναι μέσα στο πετσί της αριστεράς η οποία έτσι πιστεύει ότι αυξάνει την δύναμη της, περιστασιακά αυτό ενίοτε συμβαίνει και συνήθως με την συμμαχία της άκρας δεξιάς όπως έγινε στην Ελλάδα και τώρα στην Γαλλία.
Οι Γάλλοι θα βρουν άλλο πρωθυπουργό ο οποίος θα περάσει δυσμενέστερο προϋπολογισμό για τον λαό αφού η πολιτική κρίση δεν θα βοηθήσει βέβαια την οικονομία της χώρας.
Το να πέσει ο Μακρόν είναι απίθανο, αφού αυτό δεν συμβαίνει σε δημοκρατίες όπως η Γαλλία, ο Μελανσόν θα βγάλει τις κορώνες του και θα επιστρέψει στο 7% ποσοστό που πραγματικά έχει το κόμμα του, όταν συμπληρωθεί ο χρόνος και θα μπορεί ο Μακρόν να προκηρύξει εκλογές, οι ταλαιπωρημένοι Γάλλοι θα σκεφτούν ίσως διαφορετικά, το ίδιο δεν έγινε και στην Ελλάδα; ποιος περίμενε την δυναμική Μητσοτάκη που παίζει εδώ και χρόνια χωρίς αντίπαλο.
Καλή είναι η αντιπολίτεσυη, ειδικά από την αριστερά, αλλά με λογικές κινήσεις, όχι επιδίωξη αναρχίας, αυτό δεν βγαίνει σε καλό σε καμιά χώρα.
