Από τότε που ανέλαβε ο Κασσελάκης προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες μεταξύ των αλλαγών που πρέπει να γίνουν για να βγει από το τέλμα που έχει πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και αρκετά χρόνια και της 'αριστερίλας' που κυριαρχεί ακόμα σε όσους έμειναν μαζί του και που ψυχικά είναι δεμένοι σε σημαντικό ποσοστό με την Νέα Αριστερά.
Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς που ακολουθούν το κόμμα ανήκαν στο παρελθόν στο ΠΑΣΟΚ, και προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ για διατηρήσουν, όπως πίστεψαν τα κεκτημένα τους, αρνούμενοι να συνταχθούν με την άποψη του Πάγκαλου ότι 'μαζί τα φάγαμε'.
Όπως και η Νέα Αριστερά, μας τα είπε πάλι χθες ο Χαρίτσης, δεν συμπαθούν ιδιαίτερα την Ουκρανία, η Ρωσία είναι πιο κοντά τους, πιστεύουν ότι η δεξιά στην Ευρώπη είναι μειοψηφία, ζώντας σε ένα δικό τους κόσμο και ερμηνεύοντας τις εξελίξεις όπως θέλουν με την βοήθεια και των Ελληνικών ΜΜΕ που σε ποσοστό μεγαλύτερο το 80% είναι γεμάτα με αριστερούς, ευκατάστατους βέβαια ιδεολόγους οι οποίοι λατρεύουν την Αμερική και τον τρόπο ζωής της αλλά μισούν την πολιτική της.
Νέα αριστερά και ΣΥΡΙΖΑ συνέχεια πετάνε σπόντες εναντίον του Ισραήλ και υπέρ της Παλαιστίνης, και δεν αποκηρρύσουν βέβαια την Χαμάς. κάτι που θα αρέσει βέβαια στους Αμερικάνους γι' αυτό και η στασιμότητα πια του Κασσελάκη που έχει πέσει σε τέλμα και δεν ξέρει τι να κάνει, αυτά δεν τα συγχωρούν οι Αμερικάνοι.
Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βέβαια σχέση με αυτόν του Τσίπρα, όμως δεν έχει και ξεκάθαρη αριστερή γραμμή, είναι λίγο απ' όλα, λίγο δεξιός, λίγο ΠΑΣΟΚ, λίγο αριστερά.
Αυτοί που έχουν μείνει στο κόμμα μάλλον έχουν μείνει για τον χαβαλέ που προκαλεί η παρουσία του Κασσελάκη ο οποίος δε έχει και πολλά περιθώρια γι' αυτό θέλει να βρει τρόπο να 'ρουφήξει' το ΠΑΣΟΚ όπως έκανε με τον ΣΥΡΙΖΑ και νέσω του Δούκα μπορεί να το πετύχει.
