Οι αλλαγές που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Οι περισσότερες από αυτές, εκτός από τις εξελίξεις τις τεχνολογίας δεν είναι βέβαια και από τις καλύτερες, ειδικά στον πολιτικό και κοινωνικό τομέα έχει γίνει προσπάθεια απόλυτου ελέγχουν των ΜΜΕ και μέσω αυτών του κοινωνικού συνόλου ώστε να επιβληθεί συγκεκριμένη κουλτούρα σε διάφορα επίπεδα.
Τα περισσότερα από αυτά που προσπαθούν να επιβάλλουν έχουν σαν αρχική προέλευση χώρες που διαθέτουν αρκετό χρήμα ώστε να μπορούν να χειραγωγήσουν καταστάσεις.
Στην εποχή μας σε αντίθεση με το παρελθόν που αυτοί που προωθούσαν τις δήθεν αλλαγές ήταν οι φτωχοί, τώρα οι προσπάθειες γίνονται από ώριμους, πλούσιους επαναστάτες.
Ειδικά στην Ελλάδα το 90% των ΜΜΕ ακολουθεί κοινή γραμμή, θα είμαστε ίσως η μόνη χώρα στην Ευρώπη που πιστεύουμε, αφού έτσι μας πληροφορούν, ότι στην Γαλλία θριάμβευσε η παράταξη που 5-6 κόμματα πήραν όλα μαζί 7000000 ψήφους και νίκησαν το κόμμα που πήρε μόνο του 10000000.
Σχεδόν πάντα παίρνουν αντιευρωπαϊκές θέσεις και πάντα υποστηρίζουν τις μειονότητες και ας είναι ότι το χειρότερο σαν άνθρωποι, όπως ας πούμε αυτοί που θεωρούν τις γυναίκες κάτι σαν μέσο αναπαραγωγής, άντε και να μαγειρεύουν, τις πετάνε δε από τα παράθυρα αν δεν τους υπακούν.
Το σημερινό νέο, μας πληροφορεί μέσω πάντα ειδικών ξένων εντύπων που τροφοδοτούν όλο τον πλανήτη και αναδημοσιεύουν όλα σχεδόν τα έντυπα μας, αφού η πλειοψηφία των δημοσιογράφων και των ιδιοκτητών έχει καταλάβει ότι ο Έλληνας θέλει επανάσταση, με πληροφορίες που να είναι αρεστές στους ΄επαναστάτες' του γλυκού νερού, ότι έχουν αγανακτήσει οι Ιταλοί που θα αλλάξει όνομα το αεροδρόμιο του Μιλάνου και θα ονομασθεί Μπερλουσκόνι, κάτι με το οποίο δεν συμφωνούν αυτοί που δεν τον συμπαθούσαν.
Δεν είμαι ειδικός, αλλά επί Μπερλουσκόνι οι Ιταλοί είχαν μία περίοδο ανάλογη με αυτή που είχαμε εμείς με τον Ανδρέα και τον εκλέξανε 4 φορές πρωθυπουργό, μάλλον τις περισσότερες από κάθε άλλον στην ιστορία τους, είναι ο μακροβιότερος πρωθυπουργός μεταπολεμικά, οι περισσότεροι πέρναγαν καλά, άσε ποδοσφαιρικά η Μίλαν ήταν στα καλύτερα της.
Εντάξει είχε ελαττώματα, ποιος ανάλογος είναι Άγιος, κανείς! ήταν Άγιος ο Ρήγκαν, η Θάτσερ; ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Σημίτης; ο Ανδρέας, έμειναν όμως στην ιστορία και άσε το τι λένε μερικοί.
Ας κοιτάξουμε την χώρα μας και ας αφήσουμε τις αναλύσεις για την Ευρώπη, αφού στην διεθνή πολιτική είμαστε όχι από τους καλύτερους.
