Από την εκπομπή του Γ. Πετρίδη Μαθαίνω, θυμάμαι, ενθουσιάζομαι ή και … προβληματίζομαι.
Δεν έχω σταματήσει να τονίζω την σημασία και την αξία που έχει η κάθε μουσική εκπομπή σου για μένα. Εκπομπές αφιερωμάτων ή επικαιρότητας. Αυτό που εισπράττω κάθε φορά είναι μοναδικό. Μαθαίνω, θυμάμαι, ενθουσιάζομαι ή και … προβληματίζομαι.
Κάποιες ωστόσο είναι ακόμα πιο ξεχωριστές και εμβληματικές για την δική μου ιδιοσυγκρασία, ψυχοσύνθεση ή βιωματική μουσική πορεία, οι οποίες με ξεσηκώνουν στην κυριολεξία. Όπως σ αυτή που θα αναφερθώ τώρα της επικαιρότητας της 20/5/24. Μα τι πραγματικά αριστουργήματα άκουσα!!
Τον Chris Stapleton τον λατρεύω! Το πρόσφατο άλμπουμ του “Higher”… είναι ένα μουσικό θαύμα για μένα. Δίκαια μονοπώλησε, όπως ανέφερες, τα περισσότερα βραβεία country την προηγούμενη εβδομάδα και το άλμπουμ αυτό βγήκε “album of the year”.
ΟΛΑ τα κομμάτια του άλμπουμ είναι θαυμάσια. Η φωνή του και η ερμηνεία του με καθηλώνουν. Τα άκουσα αρκετές φορές ξανά και ξανά αυτές τις μέρες. Αυτό που επέλεξες… “Think I’m in love with you” είναι εξαίσιο… αλλά άλλο τόσο και τα: It takes a woman, Living you on my mind, White Horse, Higher, South Dakota, και τελικά όπως είπα… ΟΛΑ!
Στη συνέχεια ακούω… να μας παρουσιάζεις το άλλο καταπληκτικό νέο άλμπουμ του Slash με εξαιρετικές εκτελέσεις αγαπημένων κομματιών, όπως αυτή με τον Chris Robinson στο “The Pusher”… Τέλειο! Είπες ότι θα εξαντλήσεις αυτό το άλμπουμ “Orgy of the Damned” και πράγματι αξίζει ολόκληρο! Άκουσα όλες τις εκτελέσεις και ήταν υπέροχες! Γιατί ΑΥΤΑ είναι τα άλμπουμ που θα ήθελα να βλέπω στην κορυφή! Και να διαρκούν!! Μπορεί να είναι διασκευές, αλλά είναι θεϊκές!
Και αμέσως μετά… εκστασιάστηκα, όταν άκουσα την μεγαλειώδη φωνή της αγαπημένης μου Beth Hart, που κατά την δική μου πάντα άποψη δεν είναι εύκολα συγκρίσιμη με τις άλλες καινούργιες γυναικείες φωνές, να ερμηνεύει το Stormy Monday … στο ίδιο άλμπουμ του Slash! Την ακούω πάντα και με μαγεύει η φωνή της! Την έχω δει και live. Όπως είναι φοβερή και στη συνεργασία της με τον εκπληκτικό κιθαρίστα Joe Bonamassa! Kι αυτόν τον έχω απολαύσει live! Αυτοί οι καλλιτέχνες για μένα είναι κορυφαίοι για την εποχή μας!
Φυσικά δεν θα παραλείψω ν αναφερθώ στην εκπληκτική Rickie Lee Jones, η οποία ερμήνευσε τόσο υπέροχα και ιδιόμορφα το «walk on the wild side» για το tribute στον Lou Reed. Και βεβαίως θυμάμαι και την εκτέλεση του “I’m waiting for the man” απ τον Keith Richards που μας παρουσίασες την προηγούμενη εβδομάδα στην εκπομπή σου Γιάννη, πάλι για το Tribute στον Lou Reed. Φοβερό!
Θα μπορούσα να γράφω ατελείωτα σχόλια, ωστόσο κάπου θα γίνει κουραστικό. Γι αυτό θα κλείσω επιλεκτικά με δυο ακόμα απ την ίδια εκπομπή επικαιρότητας που θεωρώ σημαντικά.
Για τον Nick Cave, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι το τραγούδι του “Song for Amy “ απ τη βιογραφική ταινία της Amy Winehouse, θα πρέπει οπωσδήποτε να προταθεί στα όσκαρ, ανεξάρτητα αν η ταινία δεν ήταν πετυχημένη. Ο Cave είναι συναρπαστικός και το έχω αναφέρει δυο τρεις φορές μέχρι τώρα σε σχόλια μου! Απ την πρώτη στιγμή που άκουσα αυτό το κομμάτι με γοήτευσε. Συμπληρωματικά να πω πως για κάποιο περίεργο λόγο στην Αμερική δεν είχε ποτέ μεγάλη απήχηση. Και αυτό είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό
Και ο επίλογος μου θα κλείσει με την Taylor Swift. Έχω γράψει μέχρι τώρα μερικές απόψεις μου γι αυτή την καλλιτέχνη , κάποιες απ τις οποίες ίσως να παρερμηνεύτηκαν από ορισμένους αναγνώστες προηγούμενου κειμένου μου, ή ίσως κι εγώ να μην ήμουν πολύ σαφής στον τρόπο που τις ανέλυσα. Δεν θα σταθώ τώρα όμως σε ιδιαίτερες καινούργιες αναλύσεις για την καριέρα της, απλώς το μόνο που ήθελα να επισημάνω είναι πως όταν το 2006, (18 χρόνια πριν) την πρωτοάκουσα στο ξεκίνημα της καριέρας της με μουσική country να ερμηνεύει το κομμάτι Tim McGraw , αμέσως μ επηρέασε θετικά και σκέφτηκα πως αυτό το κορίτσι μπορεί να εξελιχθεί σε μια εξαιρετική τραγουδίστρια της country, ή της country/rock. Και γι αυτό το λόγο η μετέπειτα μεταστροφή της στην ποπ δεν με ενέπνευσε ποτέ το ίδιο και για αρκετά χρόνια . Τώρα όμως πλέον είναι καταξιωμένη στον χώρο της και με την καινούργια της μάλιστα δουλειά σε συνεργασία με διάφορους καλλιτέχνες όπως Florence & The Machine εμφανίζει μια πιο ενδιαφέρουσα παρουσία.
Μαρία Μενδρινού
