Rock and Roll Hall of Fame : Ένας αξιέπαινος θεσμός ή απλά δημόσιες σχέσεις;
Το debate για τον ευρύτερο ρόλο του θεσμού παραμένει διαχρονικό
Οι φετινοί εισαχθέντες του Rock n Roll Hall of Fame μόλις ανακοινώθηκαν, μας δίνεται έτσι για μια ακόμα φορά η ευκαιρία για debate και ανταλλαγή απόψεων. Τόσο όσον αφορά το δίκαιο και το άδικο της κάθε εισαγωγής, όσο και τη γενικότερη κουβέντα για το θεσμό καθαυτό. Πρόκειται για συζητήσεις που μπορούν να κρατήσουν ώρες, χωρίς αποτέλεσμα, ωστόσο δε γίνεται να αφήσουν αδιάφορο κάποιον ενεργό μουσικόφιλο. Mary J. Blige, Cher, Dave Matthews Band, Foreigner, Peter Frampton, Kool & The Gang, Ozzy Osbourne και A Tribe Called Quest, είναι αρκετά από μόνα τους ως ονόματα, ώστε να σπείρουν τη διχόνοια. Τι ακριβώς είναι όμως το Rock n Roll of Fame και κυρίως, με ποιους παράγοντες βραβεύει τους καλλιτέχνες που βραβεύει. Επίσης πόσο μπορεί ο μέσος rock οπαδός να ταυτιστεί με αυτό;
Το Rock n Roll Hall of Fame βρίσκεται κοντά στη λίμνη Erie, σε μια από τις πόλεις πραγματικές πατρίδες του rock, το Cleveland του Ohio. Η ίδρυση του χρονολογείται στα 1983 από τον τότε πρόεδρο της Atlantic Records Ahmet Ertegun, προς τιμήν του οποίου στη συνέχεια δόθηκε το όνομα σε αντίστοιχο βραβείο κατά την απονομή. Από το 1995 κι έπειτα που άνοιξε και το αντίστοιχο μουσείο, τα ετήσια έσοδα ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τα στοιχεία του ερευνητικού site ProPublica . Το αρχείο του μουσείου, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, είναι πλουσιότατο και στεγάζεται πλέον σε ένα νέο κτίριο στην ευρύτερη περιοχή του Κολλεγίου Cuyahoga. Οι υπεύθυνοι του μουσείου έχουν αφιερώσει την επαγγελματική τους ζωή στη διατήρηση και ανάδειξη των σημαντικότερων στιγμών του rock n roll, με την αντίστοιχη memorabilia να κοσμεί τους χώρους των εκθεμάτων.
Οι μουσικές προτιμήσεις των μουσικόφιλων είναι απίθανο να ταυτιστούν 100%, αυτό όμως δε μειώνει στο ελάχιστο την ουσιαστικότατη προσφορά του θεσμού του Rock n' Roll Hall of Fame στη διατήρηση της rock κληρονομιάς. Πρόκειται για ένα μουσείο (η λέξη μουσείο δεν είναι σχήμα λόγου) όπου κανείς μπορεί να ενημερωθεί για την ιστορία της ροκ μουσικής, από τις πολύ πρώιμες στιγμές της και το σκληροπυρηνικό blues που έβαλε το σπόρο για τη γέννηση της, μέχρι τα πολύ μεγάλα γκρουπ που μονοπωλούσαν το μουσικό ενδιαφέρον στα 60s, 70s και 80s. Δεν είναι δε τυχαίο που το Hall of Fame αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για εκδρομή στα σχολεία της περιοχής, όπου οι πιτσιρικάδες έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον αντίστοιχο μουσικό θησαυρό. Από την άλλη, μία τεράστια βιβλιοθήκη με κάθε είδους memorabilia προσφέρεται προς επίσκεψη και μελέτη, με τις ειδικές εκδόσεις της να αποτελούν σκέτους πειρασμούς. Παράδειγμα η έκδοση για τα 50 χρόνια από το summer of love του 1967, που συνοδεύεται από έκθεση όπου μεταξύ άλλων οι επισκέπτες μπορούν να δούνε το jacket που φορούσε ο Jimi Hendrix στις ηχογραφήσεις της εποχής, την κιθάρα του Ron McKernan των Grateful Dead, καθώς και ρουχισμό που χρησιμοποιούσαν εκείνη την περίοδο οι θρυλικοί Mamas and the Papas. Γίνεται γενικά κατανοητό πως πρόκειται αφενός για μια πολύ καλοστημένη επιχείρηση, αφετέρου όμως επειδή η μουσική έχει ως εγγενές στοιχείο την υποκειμενικότητα, είναι λογικό να υπάρχουν κάθε φορά αντιδράσεις για τις υποψηφιότητες και τις εντάξεις. Πράγμα που σε τελική ανάλυση μπορεί και να αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του θεσμού.
Ακούγοντας πολλούς από τους κατά καιρούς εισαχθέντες, κάποιος μπορεί να μπει στον πειρασμό να μην πάρει το θεσμό στα σοβαρά. Τα ονόματα που έχουν εισαχθεί μπορεί να είναι τεράστια ως brand, ωστόσο οι εγγενείς διαφορές μεταξύ τους κάνουν τον κόσμο να απορεί πως μπορούν να χωρέσουν κάτω από την ίδια ομπρέλα. Κάτι άλλο που θα μπορούσε να προσάψει κανείς στο Hall of Fame είναι το πόσο καιρό έκανε να αναγνωρίσει την προσφορά ονομάτων όπως οι Yes, οι Foreigner, οι Rush κ.α. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να έχουν περάσει 25 χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου album του υπό ένταξη καλλιτέχνη. Από κει και πέρα υπάρχουν πολλά διαφορετικά κριτήρια για να επιλεχθεί ένας καλλιτέχνης ή γκρουπ για αυτή την τιμή, και αυτό ακριβώς είναι που τελικά κάνει τους τιμώμενους τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους. Το γεγονός ότι παρόλο που ξεκίνησαν από διαφορετική βάση ο καθένας, κατέγραψαν έναν μεγάλο συνολικό αριθμό πωλήσεων, ενώ επίσης κατάφεραν να θεωρούνται εξίσου επιδραστικοί, ο καθένας στον τομέα του. Για τους δε θιασώτες της άποψης ότι η μουσική είναι μία και ενιαία, το Rock and Roll Hall of Fame αποτελεί ίσως την απτή απόδειξη των πιστεύω τους.
Ο θεσμός θα συνεχίσει να υπάρχει και μαζί με αυτόν οι διαφωνίες και οι ενστάσεις. Εν έτει 2024, με το rock να μην έχει τη δυναμική που είχε κάποτε, η παρουσία του Rock and Roll Hall of Fame είναι επιβεβλημένη. Ραντεβού το 2025 λοιπόν, με την προσμονή για εξίσου σπουδαία, αν όχι σπουδαιότερα, ονόματα, αντίστοιχα με τα φετινά.
