Η καραμέλα των μεταρρυθμίσεων που δεν τις θέλουν οι κυβερνήσεις και οι πολίτες

Έχουμε κουρασθεί εδώ και αρκετά χρόνια, ίσως στον καινούργιο αιώνα να ακούμε από τους πολιτικούς την καραμέλα των μεταρρυθμίσεων ενώ ουσιαστικά κανένας δεν θέλει, ούτε προσπαθεί να αγγίξει καμία από τις συντεχνίες που δεν είναι βέβαια χαζές να δεχθούν αλλαγές που είναι σε βάρος τους, ανεξάρτητα του αν αυτοί είναι οι 20-50-200 οικογένειες που κατευθύνουν τις τύχες της χώρας, ή ο μανάβης στην λαϊκή.

Όταν ο Σημίτης είπε τι να κάνουμε, αυτή είναι η Ελλάδα, όμως ο Σημίτης ήξερε πολύ καλά τι έλεγε και είναι περίεργο που τώρα των επικρίνουν αρκετοί, αν και στην εποχή του έτρωγαν με 'χρυσές κουτάλες'.

Ο τότε πρωθυπουργός της (2000) Κώστας Σημίτης είπε, με πρόθεση απαξιωτική , το  γνωστό «Αυτή είναι η Ελλάδα»· Ηταν τότε που ναυάγησε το «Σαμίνα» στα ρηχά της Πάρου, συμπαρασύροντας στον θάνατο ογδόντα έναν ανθρώπους. 

Μεταρρυθμίσεις γίνονται τα τελευταία χρόνια μόνο από απαίτηση των ξένων και από τον χρόνο που στο πέρασμα του μοιραία δεν αφήνει τίποτα χωρίς να το επηρεάσει, όσο και να παλεύουν όσοι θέλουν να κρατήσουν τα κεκτημένα τους.

Κανείς από τους σημερινούς πολιτικούς μας δεν θέλει μεταρρυθμίσεις, εδώ ο Μητσοτάκης με τόση μεγάλη διαφορά και κάθε φορά που συμβαίνει κάτι κάνει το κορόιδο και δεν εφαρμόζει με την κυβέρνηση του νόμους του κράτους.

Οι αντίπαλοι του φωνάζουν δήθεν, αλλά θα τους δούμε αν ποτέ έλθουν στην εξουσία τι θα κάνουν.

Γι' αυτό η χώρα μας από πρώτη στα Βαλκάνια, είναι πια ουσιαστικά στην Β' κατηγορία και δεν έχει την εξέλιξη που έχουν οι υπόλοιπες χώρες.

Τι μεταρρυθμίσεις να κάνει μια χώρα που οι πολίτες της είναι βουτηγμένοι στην αποχαύνωση της τηλεόρασης, έχει απομακρυνθεί από τις τέχνες σε σημαντικό βαθμό, τα παιδιά δεν έχουν πια σφαιρικές γενικές γνώσεις, φταίει βέβαια και η εκπαίδευση, αλλά σε περιπτώσεις και το  οικογενειακό περιβάλλον και ασχολούνται όλη μέρα με τα κινητά.