Κανείς δεν έχασε ακολουθώντας τους δρόμους του apotis4stis5, Πάνος Χρυσοστόμου
Ένας από αυτούς ο Πάνος Χρυσοστόμου που τυχαία έπεσε σήμερα μπροστά μου αυτή η ανάρτηση του, Γεια σου Πάνο. Οι πόρτες πάντα είναι ανοικτές για όποιον έχει χρόνο και επιθυμία να ασχοληθεί με αυτά που αποτελούν την θεματολογία της σελίδας μας, πάντα θα ανοίγουμε δρόμους για νέα ταλέντα τα οποία μπορεί να βοηθήσουν στο μέλλον με διάφορους τρόπους αυτό που επιθυμούμε όλοι μας, ανθρώπινα ΜΜΕ.
Στείλτε τις συμμετοχές σας στο mail μας apotis4stis5@yahoo.com πολλοί έχουν βρει τον δρόμο τους στο πέρασμα του χρόνου αρχίζοντας από συνεργασίες μαζί μας, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, ακόμα και σημερινοί βουλευτές, δεν είμαστε γραφείο προώθησης ταλέντων, αλλά μας νοιάζει η αξιοποίηση όλων των ανθρώπων, τους αγαπάμε όλους και βασικά ποτέ δεν φοβηθήκαμε τον ανταγωνισμό από κανένα, από εκεί ξεκινούν όλα, το να αγαπάς και να βοηθάς τους συνανθρώπους σου.. ΚΖ
Φίλες και φίλοι, τέτοιες μέρες 35 χρόνια πριν, ξεκίνησαν όλα.
Kαι συνεχίζονται σαν ασταμάτητο τρένο. Εξπρές...
Πάντα θα θυμάμαι εκείνο τον Οκτώβριο που είδα για πρώτη φορά το όνομα μου τυπωμένο πάνω από ένα άρθρο και ξεκίνησα να αμείβομαι για όσα από παιδί αγαπούσα. Και πάντα θα ευγνωμονώ τον Γιάννη Πετρίδη και τον Κώστα Ζουγρή που μου άνοιξαν την πόρτα με το «Ποπ & Ροκ», το μακρινό 1988, που έτσι κι αλλιώς παιδί ήμουν ακόμα!
Αλλά και τον Άκη Έβενη στην επόμενη δεκαετία, (από σύμπτωση πάλι τέτοιες μέρες ήταν!) που μετά από συνεργασίες που είχα με διάφορους σταθμούς, με πήρε στην «Ιερή» ΕΡΑ, με τη γνωστή συνέχεια.
35 χρόνια λοιπόν, σε μια πορεία με πολλή δουλειά, εκατομμύρια λέξεις σε δεκάδες έντυπα, περιοδικά, εφημερίδες και ατέλειωτες ώρες «πτήσης» σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, με blog με κανάλια στο YouTube, αλλά πάνω απ όλα, με χωρίς όρια πάθος για τη μουσική και τον κινηματογράφο. Παράλληλα με θέσεις ευθύνης, βιβλία, διδακτικό έργο και τέλος πάντων με το βιογραφικό να μεγαλώνει τόσο, που πλέον για …συντομία, άφηνα έξω πολλά. Από την αρχή όμως σε αυτό κράτησα και δεν έβγαλα ποτέ, μόνον ένα. Εκείνο το : «επαγγελματίας με καρδιά ερασιτέχνη». Που όσοι και όσες κάποτε συναντηθήκαμε και σε όποιο επίπεδο, ξέρουν καλά ότι ισχύει.
35 χρόνια. Δεν είναι και λίγα. Αλλά δεν είναι και πολλά! Αυτή η μικρή στάση εδώ, είναι αρκετή. Φεύγουμε πάλι. Το ταξίδι συνεχίζεται…
Giannis Petridis (Γιάννης Πετρίδης)
και δημόσια σας ευχαριστώ.
