Σε κάθε περίπτωση οι εποχές άλλαξαν αμετάκλητα , οι τωρινές γκρίνιες θα καλυφτούν από την μεταθανάτια σκόνη τών 2-3 μεταπολεμικών γενιών , τίς ευτυχέστερες τής ιστορίας παρά τις βιαστικές αντιρρήσεις πολλών , αυτές οι γενιές έτυχαν για πολλούς λόγους και εξαιτίας διαφόρων συνθηκών στο πιό ευχάριστο σκέρτσο τού χρόνου τουλάχιστον όσον αφορά την μαζικοποίηση τής τέχνης , οι επόμενες γενιές θα ανακηρύξουν ώς είδωλα και θεμέλιους λίθους τής μουσικής κάποιους λίγους σημερινούς εξέχοντες και πλήθος ατάλαντων , η ζωή θα προχωρήσει και καλά θα κάνει , αλλά όπως φαίνεται θα το κάνει μέσα από συγκεκριμένους κανόνες υπό την αυστηρή επιτήρηση και κατεύθυνση τής ολιγοπωλιακής Βιομηχανίας , η γοητεία τής μουσικής , τού κινηματογράφου ακόμα και τού ποδοσφαίρου έχει χαθεί , το θέαμα με κάθε έννοια είναι ποδηγετούμενο από συγκεντρωτικά οικονομικά συμφέροντα , οι επιτυχίες αφορούν εταιρείες και εξυπηρετούν οικονομικά πρότζεκτ , δεν είναι πλέον θέμα τού λαγωνικού που θα ανακαλύψει και παιδαγωγήσει το ταλέντο , είναι η στοχοθεσία που θα αναγκάσει το κοινό να αναγνωρίσει κάποιους επιλεγμένους που θα προωθηθούν , αν έχουν και ταλέντο ακόμα καλύτερα για την επίτευξη τού σκοπού , αλλά πειράματα και καταστάσεις που δεν αφορούν το ευρύ κοινό άς περιοριστούν στον οικογενειακό τους κύκλο και κανά εικοσάρικο από τον θείο .
Μέσα στα πολλά που λείπουν από την μουσική , αυτό που μού κάνει εντύπωση είναι ή απουσία κοινής έστω και χονδροειδούς " πλάκας " , μιά ελαφράδα ρε παιδί μου , μιά βραχύβια ευχάριστη σαχλαμάρα , η μουσική νομίζω πρέπει να περιλαμβάνει τα πάντα έστω και για εκπαιδευτικούς λόγους στο φινάλε , πώς θα αντιληφθώ το μεγαλειώδες άν δεν ξέρω την μπούρδα , πώς θα διακρίνω τα όρια σάτυρας και κίτς , με ποιόν τρόπο θα ξεχωρίσω το άξιο , εκτός αν αυτό το αφήσω στα χέρια άλλων , τέλος πάντων μεγάλη συζήτηση που αφορά τούς ειδήμονες κι όχι εμένα , έτσι για την πλάκα γιατί κι αυτό θα μπεί σε καλούπια κάποια στιγμή αν δεν γίνει ποινικό αδίκημα να βάλω κάποιον που δεν ήξερα Donny Benet
Neverwill
