Ανήκω στους ανθρώπους που δεν θέλουν να προβάλλουν το έργο τους, από μικρός μου άρεσε το περιθώριο, σπάνια έδινα συνεντεύξεις, τις οποίες για να είμαι ειλικρινής σπάνια μου ζητούσαν, δεν έβγαζα φωτογραφίες, δεν με ενδιέφερε να γράφω το όνομα μου σε ότι πετύχαινα και γενικά ήμουν και είμαι αυτό που λένε μερικοί, χαμηλών τόνων.
Τελευταία όμως, όσο πλησιάζει το τέλος, μερικές φορές νιώθω ένα παράπονο για το ότι μερικοί αγνοούν πτυχές από την ζωή μου οι οποίες για διάφορους λόγους έχουν παίξει ρόλο και στην ζωή άλλων.
Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι θα μιλήσουν θετικά για μένα, όχι επειδή δεν με εκτιμούν, αλλά επειδή οι άνθρωποι συνήθως μιλούν γι' αυτούς οι οποίοι είναι επώνυμοι και προσδοκούν να έχουν κάποιου είδους εύνοια από αυτούς, από εμένα τι θα μπορούσαν να κερδίσουν ή καλύτερα τι θα νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν, πιστεύουν τίποτα γι' αυτό και όταν ζητάω από καλλιτέχνες, συνθέτες και τραγουδιστές να συμμετάσχουν σε κάποια έρευνα για την σελίδα, λίγοι ανταποκρίνονται, το ίδιο και οι πολιτικοί οι οποίοι αφιερώνουν τον χρόνο τους στα μεγάλα ΜΜΕ, όπως και οι καλλιτέχνες.
Πέρα λοιπόν από ότι έχω κάνει για Έλληνες καλλιτέχνες με τους οποίους έχω συνεργασθεί, τολμώ να πω ότι είμαι η βασική αιτία που οι περισσότεροι από αυτούς έχουν αποκτήσει τεράστια ποσά και βέβαια αγνοούν ότι το οφείλουν σε μένα και ενδεχομένως, αν το ήξεραν, μπορεί να ένοιωθαν μερικοί από αυτούς και λίγη ευγνωμοσύνη.
Στην δεκαετία του '80 οι δισκογραφικές εταιρίες προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να έχουν τραγούδια τους σε τηλεοπτικές διαφημίσεις για να πουλούν δίσκους, όμως δεν εισέπρατταν αμοιβή γι' αυτό και μάλιστα πανηγύριζαν όταν οι διαφημιστές επέλεγαν ένα τραγούδι τους.
Εγώ ήμουν αυτός όμως που τα άλλαξα όλα αυτά μέσω της εταιρίας πνευματικής ιδιοκτησίας στην οποία εργαζόμουν, ήμουν ο πρώτος που οδήγησε σε συμφωνία, αρχικά τις εταιρείες πνευματικής ιδιοκτησίας, τότε εργαζόμουν σαν εκπρόσωπος της μεγαλύτερης του πλανήτη στην χώρα μας και ακολούθησαν μετά οι δισκογραφικές οι οποίες εισέπρατταν χρήματα και για τις ηχογραφήσεις τους.
Αυτοί που όλα αυτά τα χρόνια είχαν τραγούδια τους, ξέρουν τι σημαίνει αυτό αφού τώρα είναι πια μία από τις βασικές πηγές εισοδήματος σε εποχές που οι δίσκοι δεν πουλούν, και οι εταιρείες πνευματικής ιδιοκτησίας ψάχνουν να βρουν τον δρόμο τους.
Κάτι έχω κάνει λοιπόν κι εγώ για όλους αυτούς που τους ζητάω να μας πουν την ιστορία τους, και το τι τους έκανε να αγαπήσουν την μουσική και θυμώνουν, η άλλη ρώτησε ποιος είναι αυτός που έγραψε για τον άνδρα μου αυτό, όμως είμαι αυτός που χάρισε στον άνδρα της την μοναδική επιτυχία του εκτός χώρας για την οποία εισέπραξε αρκετά χρήματα όταν αυτή ήταν αγέννητη.
Δεν ζητάω καμία ηθική ανταμοιβή γι' αυτό, απλά όμως για να μαθαίνουμε ότι ο Ζουγρής όλη την ζωή του μόνο έδινε, ποτέ δεν έπαιρνε από καλλιτέχνη ούτε 1 ευρώ. Φιλιά!