Αν υπάρχει μια σταθερή στην ιστορία των Rolling Stones, αυτή είναι η ερωτική σχέση του Keith Richards με την κιθάρα.
Έχει στην συλλογή του περισσότερες από χίλιες από αυτές -αν και παίζει μόνο λίγες εκλεκτές στη σκηνή- και, ακόμη και όταν πλησιάζει τα 80, ο σταρ εξακολουθεί να μαγεύεται από το όργανο.
«Το συναρπαστικό είναι ότι όσο περισσότερο το παίζεις, τόσο λιγότερο το ξέρεις», λέει. "Σου παρέχει ατελείωτες ερωτήσεις. Δεν μπορείς ποτέ να το μάθεις ολόκληρο. Είναι αδύνατο."
Επιστρέφει στο νέο άλμπουμ των Rolling Stones, Hackney Diamonds. Υπάρχουν σκληρά ροκ riff (Angry, Depending On You), θορυβώδη country blues (Dreamy Skies) και ημι-αυτοσχέδια γκόσπελ stomps (Sweet Sounds Of Heaven).
Αλλά ενώ οι Stones ακούγονται αγέραστοι όπως πάντα, τα χέρια του Richards είναι γεμάτα αρθρίτιδα. Έχει επηρεάσει το παίξιμό του;
«Είναι αρκετά αστείο, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι έχει, αλλά δεν πονάω, είναι ένα είδος καλοήθους εκδοχής», λέει. «Νομίζω ότι αν έχω επιβραδύνει λίγο, μάλλον οφείλεται περισσότερο στην ηλικία.
«Και επίσης, βρήκα ότι ήταν ενδιαφέρον, όταν λέω «δεν μπορώ να το κάνω πια», η κιθάρα θα μου δείξει ότι υπάρχει ένας άλλος τρόπος να το κάνω. Κάποιο δάχτυλο θα πάει σε ένα διαφορετικό χώρο και μια εντελώς νέα πόρτα ανοίγει.
"Και έτσι πάντα μαθαίνεις. Δεν τελειώνεις ποτέ το σχολείο, φίλε."
