Αρχικά, οι Stones ήταν ένα συγκρότημα διασκευών, που σημείωσε επιτυχίες με σπασμένες εκδοχές του Not Fade Away του Buddy Holly και του Little Red Rooster του Howlin' Wolf.
Αλλά ο μάνατζέρ τους, Andrew Loog Oldham, συνειδητοποίησε ότι όλοι θα έβγαζαν περισσότερα χρήματα αν έγραφαν τα δικά τους τραγούδια, έτσι κλείδωσε τον Jagger και τον Richards σε μια κουζίνα και τους είπε να μην βγουν έξω μέχρι να πετύχουν μια επιτυχία.
Το αποτέλεσμα ήταν το As Tears Go By, το οποίο μπήκε στα charts από τη Marianne Faithfull.
«Πριν από αυτό, σκεφτόμουν τη σύνθεση τραγουδιών ως μια εντελώς ξεχωριστή δουλειά - σαν να υπάρχει ο σιδεράς και εκεί ο λιθοξόος», θυμάται αργότερα ο Richards.
"Ήταν ένα σοκ, αυτός ο φρέσκος κόσμος της συγγραφής του δικού μας υλικού, αυτή η ανακάλυψη ότι είχα ένα χάρισμα που δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε. Ήταν σαν τον Μπλέικ, μια αποκάλυψη, μια επιφάνεια."
Ο Τζάγκερ αμφισβητεί την ιστορία της κουζίνας, αλλά, σε κάθε περίπτωση, είχε γεννηθεί μια από τις μεγαλύτερες συνεργασίες της ροκ στη συγγραφή τραγουδιών.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, το δίδυμο είχε γράψει δεκάδες κλασικά, συμπεριλαμβανομένων των Paint It Black, Sympathy For The Devil και (I Can't Get No) Satisfaction, το riff για το οποίο ήρθε στον Richards στον ύπνο του.
«Ήταν ένα τυχερό εύρημα, πρέπει να ομολογήσω», μου είπε την τελευταία φορά που μιλήσαμε.
