Υπερβολική η συμπεριφορά του Ελληνικού λαού που σε μερικές περιπτώσεις δίνει μέχρι και 70% στην ΝΔ, μεγάλη η ευθύνη της αντιπολίτευσης

Είναι φανερό ότι η ΝΔ συνεχίζει να έχει και σε μερικές περιπτώσεις αυξάνει την δύναμη της παρά τα αρνητικά γεγονότα που συνέβησαν τους 3 τελευταίους μήνες και θεωρητικά έπρεπε να της στοιχήσουν εκλογικά.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι δύο πρώτοι σε περιφέρειες και δήμους ανήκουν στον υποψήφιο που έδωσε το χρίσμα η ΝΔ και τον αντάρτη υποψήφιο που έχει προέλευση το ίδιο κόμμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς δεν δείχνει να πετυχαίνει κάτι το ιδιαίτερο με τον νέο πρόεδρο του, ίσως και να έχει μειώσει την δύναμη του.

Η αντιπολίτευση που έχει επιλέξει, δηλαδή την γροθιά στο μαχαίρι με επιθέσεις σε πρόσωπα που απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του κόσμου, όπως ο Μητσοτάκης ο οποίος απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας των Ελλήνων, το 41% δεν είναι τυχαίο, ή ο άλλος υποψήφιος που παρά τον χαρακτήρα του δείχνει άνετη επικράτηση, δεν μπορείς να επιτίθεσαι στο 56% των κατοίκων που τον ψηφίζουν. Γενικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία τάση να υποστηρίζει ότι οι μειοψηφίες πρέπει να έχουν το πάνω χέρι, έστω και αν υπολείπονται κατά 24% από το πρώτο κόμμα, αυτό είναι παιδικό πείσμα και άρνηση της πραγματικότητας.

Το ΠΑΣΟΚ./ΚΙΝΑΛ δείχνει ότι δύσκολα θα ξεφύγει από  τα ποσοστά που έχει και ίσως θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται την αλλαγή ηγεσίας. Ποιος θα αντικαταστήσει τον Ανδρουλάκη; ας τον βρουν μόνοι τους, αν είχαν επιλέξει τους Παπανδρέου ή Λοβέρδο θα είχαν καλύτερη τύχη, τώρα και οι δύο αυτοί καήκαν, δεν θα επανέλθουν, θέλουν κάποιο καινούργιο, ίσως μία γυναίκα.

Το ΚΚΕ δείχνει ότι ανεβάζει στροφές και παίρνει ψηφοφόρους από τον ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο η μη επιλογή της Αχτσιόγλου θα φανεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον.

Στον δήμο της Αθήνας ο Μπακογιάννης δείχνει ότι μπορεί να πάει σε δεύτερο γύρο, κάτι που δεν θα είναι είναι και το καλύτερο γι' αυτόν.

Ο Χαρδαλιάς είναι ικανός και θα μπορούσε ίσως να διορθώσει πολλά από τα στραβά της Αττικής, θα δούμε, η περιφέρεια είναι μία δύσκολη υπόθεση.

Όλα αυτά δυναμώνουν την ΝΔ αλλά μία χώρα χωρίς αντιπολίτευση είναι έρμαιο της κυβέρνησης η οποία, όχι τυχαία, δεν έχει και την καλύτερη απόδοση τους 3 πρώτους μήνες, αρκετά τα προβλήματα, αν υπήρχε αντίπαλος, θα ήταν ίσως πιο προσεκτικοί.