Είναι πάντα λάθος το συναίσθημα του να πιστεύουμε ότι δεν μας αγαπάει κανείς. Στην πραγματικότητα αυτοί που μας αγαπούν είναι πάντα περισσότεροι από αυτούς που δεν εκφράζουν θετικά συναισθήματα απέναντι μας.
Είναι όλοι αυτοί που δεν μας γνωρίζουν, που δεν τους αφήνουμε εμείς να μας γνωρίσουν αφού κλεισμένοι στον εαυτό μας απαιτούμε από την πλευρά μας να αισθανθούν για μας αγάπη, αυτοί τους οποίους κρατάμε απόμακρους από τον κόσμο μας δημιουργώντας την ψευδαίσθηση της έλλειψης ενός υπέρτατου συναισθήματος όπως η αγάπη.
Δεν θα σου δείξει αγάπη ο σύντροφος σου ή η οικογένεια σου, αν δεν της δείξεις κι εσύ ανάλογα συναισθήματα, όμως όλα ξεκινούν από την παιδική μας ηλικία και ειδικά τα χρόνια μέχρι να συμπληρώσουμε τα 7, άντε 8 χρόνια της ζωής μας.
Δεν θυμόμαστε και πολλά από αυτές τις ηλικίες, όμως είναι αυτές που διαμορφώνουν την ζωή μας μέχρι τα γεράματα, μια ζωή που δεν έχει δυστυχώς ή ευτυχώς Back To The Future.