Αυτός ο Κώστας ανάμεσα στα άλλα έχει κι ένα μοναδικό ταλέντο , γράφει πέντε παραγράφους και ανοίγει 150 θέματα , εφτά παπύρους θέλουμε για να απαντήσουμε , οπότε λίγο επιγραμματικά η γνώμη μου .
Πρώτα απ ́ όλα νομίζω ότι κανείς και πουθενά δεν απαγορεύει σε κανέναν να ακούσει ότι θέλει , το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει τι να ακούσει , όμως ο καθένας δικαιούται μιάς γνώμης και δεν είναι κακό να την λέει , αυτό κάνεις κι εσύ με μία έννοια αν και εξ ορισμού η άποψη σου είναι βαρύνουσα και σημείο στάσης για σκέψη .
Αλλο , κάθεσαι και συγχύζεσαι με το τι γράφει ο καθένας στο ιντερνέτι , αφού το λές και στον τίτλο τού άρθρου , άσε να ακούει ότι θέλει ο καθένας . Το διαδίκτυο , τα σχόλια ιδιαίτερα , είναι κυρίως ένα εργαλείο επίθεσης και κατάκρισης , εύκολο στο διαολόστελμα δύσκολο στο ευχαριστώ , η επιθετικότητα έχει ανάγκη να εμφανισθεί , το ευχαριστώ είναι λίγο ντροπαλό και αγοραφοβικό και δεν πολυεμφανίζεται , όμως ενώ για τον επιθετικό είσαι απλά άλλος ένας στόχος που θα ξεχαστεί μέχρι τον επόμενο , για τον ντροπαλό μπορεί να είσαι σκαλοπάτι για πολλά πράγματα , δεν θα το μάθεις , δεν θα στο πεί , αλλά αυτός το έχει πατήσει και έχει υψωθεί . Τώρα βέβαια μην μπερδεύουμε την κάθε αντίρρηση σαν επιθετικότητα , το λέω αυτό γιατί κάποιες φορές εμείς οι αναγνώστες παίρνουμε την εντύπωση ότι κάθε εκδήλωση απέχθειας προς το χιπ χοπ είναι ένδειξη κάποιας γεροντικής εκφυλιστικής ασθένειας μας , είμαι σίγουρος ότι όλοι οι συμμετέχοντες εδώ φίλοι άνω τών 55 είχαν κάποιο όχι ασήμαντο ενθουσιασμό όταν εμφανίστηκε το είδος , τον Africa Bambaataa Ελληνες πολίτες τον αγόραζαν τότε , δεν είχαν έρθει από το Bronx στον Πολύδωρο .
Τελειώνοντας γιατί τέλειωσαν και οι πάπυροι , καλά κάνεις και νιώθεις "μοναδικός" , όλοι πρέπει να νιώθουν μοναδικοί γιατί έτσι είναι , νομίζω όμως ότι τμήμα τής μοναδικότητας το αντλείς από την ενασχόληση με ανάγνωση σχολίων που μοιάζουν αναντίστοιχα και απόμακρα από το μέσα σου ,το διαδίκτυο πιστεύω αναδεικνύει κυρίως την μοναχικότητα ( όχι απαραίτητα κακό ) και αυτή μάς σέρνει σε μιά αντίληψη μοναδικότητας , όλοι είμαστε αλλά και δεν είμαστε μοναδικοί . Τι να γράψει ο καθένας σε ένα σχόλιο , θα γράψει μιά ατάκα , θα κάνει πλάκα , θα κάνει μιά επίθεση , θα γράψει μιά άποψη , δεν μπορεί να γραφτεί μιά ακτινογραφία ψυχής , μην τα παίρνεις και τόσο βαριά , κουβέντες σε μιά παρέα αγνώστων είναι , από την στιγμή που δεν είναι προσβλητικές , αναιδείς και απότομες , απολύτως αβάσιμες ή κακοπροαίρετες άστες να υπάρχουν , δεν χάλασε ο κόσμος .
Τελειώντας για δεύτερη και τελευταία φορά , οι περισσότεροι ακούνε τα πάντα , αυτή η περίεργη σχέση καλλιτέχνη και ανθρώπου διαταράσσει μερικές φορές τα πράγματα όπως πχ στην περίπτωση Σαββόπουλου ή Δεληβοριά για μένα , και η Βίσση μάς αρέσει κι ο Καρβέλας και πολλοί άλλοι , δεν μάς αρέσουν όμως τα ονόματα επειδή έτσι λέγονται , ο δογματισμός ούτε εσένα πιστεύω σού αρέσει .
Για επίλογο με αντίρρηση , ο Στέλιος είναι μιά ωραία φωνή αλλά είναι μονοδιάστατος και υπερβολικά προμοταρισμένος με ένα πιασάρικο story τού αδικημένου , φωνή είναι, αλλά τραγουδιστής είναι ο Μπιθικώτσης , τον έφαγε βέβαια η αφέλεια του που επέτρεψε στην χούντα να τον παρουσιάσει σαν "υπόδειγμα" μεταμέλειας , η φωνή τού Θεοδωράκη σπάει πιάτα στις μεγάλες πίστες μεσούσης δικτατορίας , αυτή η περίεργη σχέση που λέγαμε και έκτοτε έγινε αποπαίδι ενώ ο Στέλιος έγινε Ρομπέν τών δασών , καλό βράδυ , ραντεβού στα περβόλια .
Neverwill
