Έχω μία τάση πιστεύω να δημιουργώ ιστορίες από το τίποτα, και μία λέξη να ακούσω, η φαντασία μου την μετατρέπει σε μυθιστόρημα. Σε άλλους αρέσουν, σε άλλους όχι, μερικοί μάλιστα για να με πικάρουν, ειδικά στα πολιτικά, μου γράφουν ότι οι απόψεις μου είναι σαν να τις γράφει μικρό παιδί, προφανώς δεν ξέρουν το πόση αξία και αλήθεια έχουν οι ιστορίες των μικρών παιδιών, αν αληθεύει βέβαια η άποψη τους.
Όλες αυτές οι ιστορίες δένονται συχνά με τραγούδια, θα το έχουν διαπιστώσει όλα αυτά τα χρόνια οι ακροατές της εκπομπής σε αρκετές περιπτώσεις.
Χθες που ανέβαινα από την θάλασσα προς το σπίτι μου, συνάντησα έναν ηλικιωμένο ο οποίος όπως έμαθα ήταν 85 ετών και μου έλεγε τα προβλήματα υγείας που συχνά πάνε πακέτο με την ηλικία του.
Προσπάθησα να τον ξεγελάσω λέγοντας του ότι κι εγώ έχω περάσει προβλήματα με την καρδιά μου, πράγμα που είναι βέβαια αλήθεια, όπως και η πνευμονική εμβολή που πέρασα και μου έδειξε την εγχείρηση ανοικτής καρδιάς που είχε κάνει.
Έβαλα λίγη ακόμα προσπάθεια και του είπα, εντάξει υποφέρεις, θα ήθελες όμως να είχες πεθάνει όταν ήσουν 10 ετών; ε όχι και 10 ετών μου είπε.
Η ουσία είναι ότι κανείς δεν ξέρει πόσο θα ζήσει, όλα είναι σχετικά, ανεβαίνοντας την ανηφόρα συνάντησα ένα μυρμήγκι και σκέφτηκα να ανοίξω μαζί του μία συζήτηση, πόσο ετών είσαι Κύριε μέρμηγκα, ούτε ξέρω ούτε με νοιάζει, έδωσα μόνος μου την απάντηση στις σκέψεις που περνούν από το μυαλό μου για τους ανθρώπους, αλλά και για τα μυρμήγκια που έχουμε την αντίληψη και έτσι πρέπει να είναι ότι δουλεύουν σκληρά στην ζωή τους που προσωπικά δεν ξέρω πόσο διαρκεί.
