Διαβάζουμε απόψεις ότι οι Έλληνες πεινάνε και στις 18 του μήνα δεν έχουν να περάσουν γιατί τους έχει τελειώσει ο μισθός.
Ναι μετά τις 18 του μήνα οι καφετέριες είναι άδειες και στις γνωστές ταβέρνες η αναμονή για να βρεις τραπέζι πηγαίνει από τις 15 μέρες στις 14.
Η αλήθεια είναι ότι ένα 20% τουλάχιστον του κόσμου τα βγάζει δύσκολα, σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι όμως υπεύθυνα μόνο τα χαμηλά μεροκάματα.
Έγινα όπως πέρναγα στον δρόμο τυχαία ωτακουστής της συζήτησης δύο νέων που έλεγε ο ένας στον άλλο ' θα πρέπει να κάνω 2 δουλειές για να ζω αξιοπρεπώς' μα κι εμείς στην εποχή μας σαν νέοι κάναμε 2 και 3 δουλειές, προσωπικά μέχρι τα 28 μου δούλευα από το πρωί στις 7 μέχρι το βράδυ στις 12 και δύσκολη δουλειά, στοιχειοθέτης σε τυπογραφείο, ότι χειρότερο.
Σήμερα οι δρόμοι είναι άδειοι και όλοι πήγαν στο εξωτερικό, τα νησιά ή τα χωριά τους, όσοι πήγαν στα χωριά που θα πρέπει να είναι οι πιο αδύναμοι οικονομικά θα γυρίσουν με τυριά, λάδι, φρούτα, και διάφορα τρόφιμα παραγωγής των συγγενών τους ή που θα τα αγοράσουν πιο φθηνά.
Αυτοί που πήγαν νησιά ή εξωτερικό, θα πήγαν να κάνουν κανένα μεροκάματο για να τα βγάλουν πέρα, εδώ δεν μπορούν να βρουν δουλειά ο τουρισμός έχει ανάγκη μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά χέρια και δεν τους καλύπτει.
Εγώ δεν βλέπω να στερείται κανείς τον καφέ του λόγω έλλειψης χρημάτων, όμως άλλοι κάνουν μερικά χιλιόμετρα για να βρουν πιο φθηνή μία πίτα και να μην την πάρουν από φίρμες όπως ο Βενέτης, ο Θωμόπουλος κα.
Αυτά δεν γίνονται μόνο με την τωρινή κυβέρνηση και με την προηγούμενη ο κόσμος είχε λεφτά, έχει τον τρόπο του, μάλλον είμαστε καλοί άνθρωποι και βοηθάει ο Θεός πιστούς και άπιστους
