Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε τους μεγαλύτερους ότι δεν αποδέχονται το χιπ χοπ επειδή είναι μία τόσο μοντέρνα μουσική που έχει απήχηση γι' αυτό στην 'προοδευτική' νεολαία όλου του πλανήτη.
Στην πραγματικότητα το χιπ χοπ είναι μια μουσική που μέσα από τους στίχους της συμβαδίζει απόλυτα με την πολιτιστική κατάπτωση και την αμάθεια που επικρατεί στην εποχή μας.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να το κρίνει και να το αξιολογήσει ένας σημερινός νέος γιατί δυστυχώς στην πλειοψηφία τους οι σημερινοί νέοι σε όλο τον πλανήτη δεν υστερούν μόνο σε μουσικές γνώσεις έναντι των παλαιότερων, αλλά υστερούν σε γενικές γνώσεις αφού στην εκπαίδευση πια μαθαίνουν ελάχιστα πράγματα που βέβαια δεν τα θεωρούν σημαντικά, ιστορία, πολιτική, λογοτεχνία, γενικά οι τέχνες δεν είναι το καλύτερο τους. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το να εκφράσουν την οργή τους στην κοινωνία που τους ζητάει να μορφωθούν και να δουλέψουν.
Δεν είναι πολλοί οι νέοι που θέλουν να δουλέψουν, προτιμούν οι περισσότεροι να ζουν από το οικογενειακό τους εισόδημα και να επικρίνουν την κοινωνία.
Και όσοι δουλεύουν συχνά γκρινιάζουν ότι δεν πληρώνονται, αν έχετε την δυνατότητα ρωτήστε κάποιον σημερινό πετυχημένο, αρκετοί δούλευαν στην αρχή με ελάχιστα χρήματα ή και χωρίς αμοιβή, μόνο οι γόνοι των βολεμένων της κοινωνίας μας και οι συγγενείς τους βρίσκουν αμέσως καλοπληρωμένη δουλειά.
Απορούν στην Ελλάδα, αλλά και στην Αμερική γιατί τα ραδιόφωνα δεν παίζουν τα τραγούδια του χιπ χοπ, αν και έχουν εντυπωσιακές επιδόσεις στα Streaming.
Δεν τα παίζουν γιατί δεν αρέσουν, οι νέοι δεν τα αξιολογούν μουσικά, αλλά για τους στίχους τους που συμβαδίζουν, εκτός μερικών εξαιρέσεων με το απόλυτο τίποτα.
Τι σημαίνει όμως streaming, σημαίνει ακριβώς αυτό που κάνουν και στα κοινωνικά μέσα στο διαδίκτυο, ένα σύντομο πέρασμα για να ακούσουν μία ατάκα που τους ελκύει και συνήθως είναι πολιτικού περιεχομένου με οργή για την κοινωνία ή με σεξ περιεχόμενο που μειώνει συχνά το γυναικείο φύλο.
Προσωπικά βρισκω εντελώς αδιάφορα από μουσικής πλευράς τα σημερινά τραγούδια του χιπ χοπ, άκουσα το πρωί το νέο άλμπουμ του Lil Durk που μπορεί να πάει και 1 στις ΗΠΑ και άκουσα δεκάδες φορές για το μόριο του και πόσο μάγκας είναι, sorry ας το χρησιμοποιεί για δική του κατανάλωση.
Λίγο πιο σεμνά, αλλά με στιχουργικές υπερβολές και μουσικά αδιάφορα είναι και τα Ελληνικά χιπ χοπ που ξεχωρίζουν, μπορεί να μην μ' αρέσουν λόγω ηλικίας, αλλά και στην Αμερική δεν αρέσουν σε κανένα, παρά μόνο στα 16χρονα που δεν ακούνε ραδιόφωνο, όχι γιατί δεν τα παίζει, αλλά επειδή πια η μουσική γι' αυτούς δεν υπάρχει, είναι μόνο ένα μέσο να εκφράσουν την οργή τους για την κακούργα κοινωνία που τους ζητάει να σπουδάσουν και να δουλέψουν, δεν είναι βέβαια όλοι οι νέοι έτσι, αλλά η μειοψηφία που φωνάζει περισσότερο.
.
