Άλμπουμ σαν το Aqualung μας κρατάνε δεμένους με το παρελθόν

Έχουν περάσει 52 χρόνια από την κυκλοφορία του καταλυτικού άλμπουμ των Jethro Tull, Aqualung από την άνοιξη του 1971 και ακόμα παραμένει, όχι μόνο μία δυνατή ανάμνηση, αλλά και ένας δίσκος που είναι από τους καλύτερους του rogressive Rock και  κατάφερε να σπάσει το φράγμα του χρόνου και να ενταχθεί σ' αυτό που αποκαλούμε κλασική μουσική.

Αρκετά διαφορετικό από τα προηγούμενα άλμπουμ του συγκροτήματος  είχε αρκετή σχέση με το χαρντ ροκ ενώ ήταν και ένα από τα καλύτερα δείγματα αυτού που αποκαλούμε Progressive Rock.

Δεν είναι υπερβολή το να πούμε ότι το Aqualung άνoiξε τον δρόμο σε άλμπουμ όπως το Led Zeppelin IV και έδωσε στο συγκρότημα και τον Ian Anderson μία αίγλη που τον ακολουθεί μέχρι τις μέρες μας.

Ο αφηγηματικός σαν παραμύθι τρόπος ερμηνείας του Anderson μετέφερε τους νέους της εποχής σε άλλους κόσμους που πριν υπήρχαν στην ζωή τους μόνο ίσως σαν όνειρα.

Ήταν από τους πρώτους δίσκους με ενιαίο θέμα και σίγουρα ένας από τους καλύτερους με κυριότερο προσόν την αντοχή του στον χρόνο, δεν είναι εύκολο το να ακούς και να απολαμβάνεις σήμερα ένα άλμπουμ του 1971, γιατί μπορεί να είμαστε δεμένοι με καλλιτέχνες και άλμπουμ της εποχής, όμως δεν τα ακούμε όλα με την ίδια ευχαρίστηση.

Το Aqualung είναι ένα άλμπουμ του 1971 που θα μπορούσε πιστεύω να είναι και ένα άλμπουμ του 2030 και αυτό θα το διαπιστώσουν όσοι θα είναι στη ζωή το 2071 που θα εορτασθούν τα 100 του χρόνια.

Όλα τα τραγούδια του άλμπουμ περιγράφουν μικρές ιστορίες που εξάπτουν την φαντασία του ακροατή και η παρουσία ήχων και οργάνων που έχουν σχέση με την κλασική μουσική βοηθούν στο να είναι αποδεκτό σε κάθε εποχή, πραγματικά ήταν μία από τις πιο εμπνευσμένες στιγμές του Ian Anderson που έδωσε ανάλογα δείγματα και στο Thick As A Brick.

Το Aqualung παρουσιάζει τον Άντερσον στο χαρακτηριστικό φλάουτο, την ακουστική κιθάρα και τα φωνητικά του. Τον Martin Barre στην ηλεκτρική κιθάρα. και τον Clive Bunker στα ντραμς και στα κρουστά για το τελευταίο άλμπουμ του με το συγκρότημα. Συμμετέχουν τα  νεότερα μέλη John Evan στα πλήκτρα και ο Jeffrey Hammond, ο οποίος έμαθε πώς να παίζει μπάσο ενώ βρισκόταν στη διαδικασία ένταξης στο συγκρότημα στα τέλη του 1970. Εγκαταστάθηκαν στα Island Studios στην Basing Street, στο Λονδίνο, για να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ με τόσο ιδιαίτερο θέμα.

Από τα άλμπουμ που αξίζουν την προσοχή των νέων παιδιών που αναζητούν τις πραγματικές αξίες της μουσικής στο πέρασμα του χρόνου.

Video Url