Όπως έκανα την μεσημεριάτικη βόλτα μου, μού ήλθε ξανά στην σκέψη το τι θα συνέβαινε στην χώρα μετά από μία ενδεχόμενη συνεργασία της ΝΔ. με τον ΣΥΡΙΖΑ μια συνεργασία που θα μπορούσα στο παρασκήνιο να δρομολογηθεί από τώρα και να τεθούν οι όροι που θα έχει η τυχόν υλοποίηση της.
Εντάξει οι φανατικοί δεν θα συμφωνήσουν, ενδεχομένως και να με μισήσουν και μόνο που προτείνω αυτή τη σκέψη, όμως εκεί που θα πάω, όταν πάω δεν θα με ενδιαφέρει τι λέγανε για μένα αυτοί που ενδιαφέρονται μόνο για το κόμμα τους και όχι για την χώρα.
Υπάρχουν βέβαια και οι άλλοι που λένε, τι σε νοιάζει εσένα, πόσο θα ζήσεις; την πονάω αυτή τη χώρα, όσο και αν φαίνεται περίεργο και από μία γενετική ίσως ανωμαλία θέλω και σκέπτομαι για το καλό όλων των ανθρώπων.
Μα πόσο είναι εφικτή μια τέτοια συνεργασία; ο ΣΥΡΙΖΑ πέρυσι έκανε κυβέρνηση με πιο δεξιό κόμμα από την ΝΔ και η ΝΔ έχει συνεργασθεί στο παρελθόν σε κυβέρνηση με το ΚΚΕ που νομίζω είναι λίγο πιο αριστερό από τον ΣΥΡΙΖΑ αν γίνομαι αντιληπτός. Άρα δεν ισχύει το απαπαπα.
Πρωθυπουργός θα μπορούσε να είναι ο αρχηγός του κόμματος που θα βγει πρώτο με ποσοστό διαφοράς που θα ορίσουν πριν από τις εκλογές, ας πούμε αν η διαφορά είναι πάνω από 5% ο αρχηγός αυτού του κόμματος θα γίνει πρωθυπουργός, αν η διαφορά είναι μικρή θα μοιράσουν την θέση του πρωθυπουργού σε από 2 χρόνια ο καθένας.
Η οικονομία θα απογειωθεί, οι σχέσεις με τους μεγάλους ομίλους θα είναι πιο εύκολο να μπούνε σε μία σειρά, οι ξένοι επενδυτές θα εντυπωσιασθούν, δεν θα υπάρχουν και πολλά κίνητρα για άσκοπες κινητοποιήσεις, όλα θα τα δει η κοινή διακυβέρνηση πιο αντικειμενικά, χωρίς φανατισμούς, δεν ξέρω αν είμαι παράλογος, αλλά προτιμώ μια διακυβέρνηση από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με εκλογές κάθε μήνα μέχρι τα Χριστούγεννα και αν, τα έχουμε δει στην Ιταλία, αλλά και εδώ παλαιότερα.
Τι θα κάνουν οι φανατικοί των κομμάτων; κάπου θα τους βολέψουν, ξέρουν αυτοί,
Τώρα αν κάποιο κόμμα πάρει αυτοδυναμία, μπράβο του, ας κυβερνήσει μόνο του, αλλά όλοι συμφωνούν ότι αυτό θα είναι δύσκολο ακόμα και μετά τις δεύτερες εκλογές
