Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους! 48 χρόνια Από τις 4 στις 5, σας οφείλουμε τα πάντα

Σκεφτείτε, ήταν δεκαετία του '60 και ήμασταν δύο από τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που είχαν τότε προτεραιότητα στην ζωή τους την μουσική και σ' αυτήν αφιερώναμε όλο τον ελεύθερο χρόνο μας.

Εγώ και ο Γιάννης Πετρίδης δημιουργούσαμε προσωπικές μουσικές εφημερίδες και τις δείχναμε ο ένας στον άλλον σχολιάζοντας πάντα τα τραγούδια της εποχής, Ελληνικά και ξένα.

Γιατί αντίθετα από ότι ίσως πιστεύει κανείς και η Ελληνική μουσική έπαιζε τότε σημαντικό ρόλο στην ζωή των νέων και δεν υπήρχε ο διαχωρισμός του ότι ακούω Ελληνικά ή ξένα.

Στην δεκαετία του '70 ουσιαστικά άλλαξε η ζωή μας γιατί μπορεί να έκανε εκπομπές ο Πετρίδης, αλλά δεν είχε αυτήν την επαφή που απέκτησε τα απογεύματα στην ΕΡΤ με κάθε νέο ακόμα και στην πιο απομακρυσμένη γωνιά της χώρας μας.

Ήταν 29 Μαρτίου 1975 μια ανοιξιάτικη μέρα που καθιέρωσε την άνοιξη για πάντα στην ζωή μας.

Πάντα θα νιώθουμε ευγνώμονες για  την αγάπη σας όλα αυτά τα χρόνια κάτι που ουσιαστικά άλλαξε την ζωή μας.

Μερικοί ίσως πιστεύουν ότι είμαστε παιδιά του συστήματος και ευνοηθήκαμε  από κόμματα, συγκεκριμένα άτομα και καταστάσεις.

Τίποτα από αυτά δεν ισχύει, ποτέ δεν είχαμε καμία υποστήριξη, ήμασταν εντελώς απομονωμένοι από το σύστημα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν μερικοί άνθρωποι στην ΕΡΤ οι οποίοι εκτιμούσαν αυτό που κάναμε χωρίς να έχουμε καμία ανάμειξη στα του ιδρύματος. Ήμασταν κάτι σαν κι αυτό που λέμε Δυο ξένοι στην ίδια πόλη, με μόνο στόχο το να σας ευχαριστήσουμε με κάθε μουσικό τρόπο.

Περάσαμε ωραία, ένα ταξίδι που κράτησε τόσο ώστε να μοιάζει σαν παραμύθι, ευχαριστούμε!