Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει μια δόση αλήθειας στο ότι όλα τα κόμματα, τουλάχιστον αυτά που διεκδικούν την εξουσία δεν έχουν και μεγάλες διαφορές, αν και φαινομενικά τα χωρίζει άβυσσος.
Αν είχαν διαφορές ποτέ δεν θα συνεργαζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ ούτε η ΝΔ με το ΛΑΟΣ και παλαιότερα ακόμα και με το ΚΚΕ.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πια μια χώρα σε μόνιμη παρακμή και δυστυχώς σχεδόν τελευταία στα Βαλκάνια, ακόμα και η Βουλγαρία θα μας περάσει στο μέλλον αφού εδώ τα κόμματα αρνούνται πεισματικά να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι εξελίξεις και βασίζονται στον κομματικό τους στρατό που τους συντηρεί εκλογικά με τις ψήφους του.
Μην σας ξεγελούν οι αριθμοί, η χώρα δεν λέει να σηκώσει κεφάλι γιατί απλά οι μισοί βολεύονται με την κατάσταση και οι άλλοι μισοί δεν έχουν την δύναμη ή κάποιον που θα τους οδηγήσει στο να αντιδράσουν, όχι με επανάσταση, όπως ίσως νομίζουν αυτοί που θέλουν τον αποκεφαλισμό του Μακρόν, την καταδίκη για δολοφονίες του Μητσοτάκη και όχι την άμεση απόλυση και δίκη αυτών που είχαν την πραγματική ευθύνη.
Δηλαδή με αυτήν την λογική της ευθύνης που μεταφέρεται από τον σταθμάρχη στον πρωθυπουργό, θα πρέπει να είναι υπεύθυνος και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής ένωσης στην οποία ανήκει η Ελλάδα.
Υπάρχουν βέβαια ευθύνες, αλλά η κατηγορία για δολοφόνο στον πρωθυπουργό πηγάζει από την οργή που νιώθουμε όλοι για τον χαμό όλων αυτών των νέων, αλλά ουσιαστικά ανήκει σ' αυτούς που είχαν την πραγματική ευθύνη.
Ο σημερινός πρωθυπουργός, όπως και όλοι οι προηγούμενοι αρνούνται να τα βάλλουν με αυτούς που κάνουν το πραγματικό κουμάντο σε ό,τι έχει σχέση με το δημόσιο και σχεδόν πάντα τους υποστηρίζουν.
Δυστυχώς όλοι αυτοί οι πολιτικοί και όλοι γενικώς οι άνθρωποι δεν σκέφτονται τις συνέπειες από αυτά που ζητούν να κάνουν οι κυβερνήσεις.
Οι κυβερνήσεις είναι σαν τις επιχειρήσεις, πρέπει να είναι κερδοφόρες για να μην μεταφέρουν τα οικονομικά προβλήματα στον λαό και να φροντίζουν τα κοινωνικά βάρη να μοιράζονται ίσα σύμφωνα με τις οικονομικές δυνατότητες του κάθε πολίτη, του οποίου όμως πρέπει να μπορούν να ελέγχουν τα πραγματικά εισοδήματα.
Η ενδεχόμενη αποχή από τις εκλογές δεν θα δώσει πραγματική εικόνα του τι θέλει ο λαός. Ψήφισε όποιο κόμμα θέλεις, αλλά ψήφισε, δεν μπορεί, όλα τα κόμματα έχουν κάτι που θα σε αντιπροσωπεύει, διάλεξε το καλύτερο κατά την γνώμη σου και στείλε τους άλλους στο σπίτι τους, με το να μην ψηφίζεις και να τους βρίζεις, εσύ θα χάσεις γιατί οι επιπτώσεις από μία κακή κυβέρνηση θα πέσουν σε εσένα, όχι στους βουλευτές οι οποίοι έχουν φροντίσει να μην τους αγγίζει τίποτα και ζουν σαν μικροί Βασιλιάδες με πολλά προνόμια, ειδικά οι Ευρωβουλευτές, άσε καλύτερα, κερδίζουν ένα καλό Τζόκερ.
Δεν μπορούν οι νέοι να σκεφτούν τους κινδύνους που φέρνει μία ακυβερνησία, μίλαγα χθες με τον Πετρίδη για μια βόλτα μας στο Μεξικό με τους 2 γιους μου στην δεκαετία του '90. Αν ξέραμε τους κινδύνους που αντιμετωπίζει όποιος μπαίνει από την Καλιφόρνια στο Μεξικό ποτέ δεν θα το τολμούσαμε, αλλά όταν είσαι νέος δεν τα σκέφτεσαι αυτά. Πάντα σκέφτομαι την δολοφονία του γιου του τότε υπουργού Γιαννίτση στο Μεξικό σε μια ανάλογη βόλτα, που ήθελε να αλλάξει το ασφαλιστικό και δεν τον άφησαν και την συνέχεια που οδήγησε στη κατάρρευση της χώρας και όλα μπερδεύονται στο μυαλό μου, όχι γλυκά όπως λέει το τραγούδι με την Μελίνα Τανάγρη.
Σκεφτείτε το καλό της χώρας, όχι την πάρτι σας.
