Η χώρα μας από την αρχαιότητα μέχρι την σύγχρονη εποχή έχει σημαντική προσφορά στην παγκόσμια ποίηση, θα έλεγα ότι είναι κάτι σαν παράδοση που περνάει από γενιά σε γενιά εδώ και χιλιάδες χρόνια και στέλνει μηνύματα σε όλο τον πλανήτη με βραβευμένους ποιητές μας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και γενική παραδοχή για την αξιόλογη προσφορά μας σαν Έλληνες.
Από αυτές τις πράγματι ιστορικές στιγμές τώρα έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο που η σύγχρονη ποίηση, αν και παραμένει πάντα αξιόλογη και σημαντική, δεν απασχολεί τόσο την επικαιρότητα, όσο οι χυδαιολογίες επί των πολιτικών αντιπάλων οι οποίες πλημμυρίζουν το διαδίκτυο ποτίζοντας με δηλητήριο την καθημερινή μας ζωή.
Ένα αβάστακτο μίσος που χρεώνει τα πάντα σε πολιτικούς αντιπάλους, όχι μόνο όσα συμβαίνουν σε Ελληνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, ακόμα και τις διαδηλώσεις στην Γαλλία επιχειρούν να συνδέσουν με την Ελλάδα και δεν λείπουν προτροπές στους Γάλλους από μερικούς να μιμηθούν με τον Μακρόν αυτά που έκαναν οι πρόγονοι τους στον Λουδοβίκο τον 16ο, εκεί δεν ξεχνούν κάποιοι την επιθυμία τους να αλλάξουν την Ευρώπη, η Αμερική θα ακολουθήσει ίσως μετά μαζί με την Ρωσία και την Ασία, αν και τους Κινέζους δεν τους ακουμπάει κανείς αφού φοβούνται την εξέλιξη τους, όχι μόνο στην οικονομία.
Αυτή είναι η σύγχρονη ποίηση, οι εκφράσεις στο διαδίκτυο που ουσιαστικά υιοθετούνται από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ αφού βλέπουν ότι αρέσει αυτή η τακτική στο κοινό που ειδικά στην Ελλάδα, ίσως και σε άλλες χώρες λατρεύει την παραβατικότητα, αρκεί να μην θίγει βέβαια τους ίδιους.
Βρίζουν καλλιτέχνες, αθλητές, δημοσιογράφους, δικαστικούς, όλες τις κοινωνικές τάξεις, όχι βέβαια στο σύνολο τους, αλλά όσους πιστεύουν ότι ανήκουν σε άλλο κόμμα.
Έγραψα κάτι για τον Τουρνά και γράφει ένας και οι ευθύνες του για τα νησιά εξορίας; μα τότε δεν είχε γεννηθεί καλά καλά ή θα ήταν 5-6 χρονών, έχει χαθεί η μπάλα, εντελώς.
