Δεν θέλουμε η πολιτεία να είναι δίκαιη με όλους, θέλουμε να είναι δίκαιη με τον δικό μας κλάδο

Το να κατευθύνεις τις τύχες μιας χώρας είναι εξαιρετικά δύσκολο γιατί ουσιαστικά πρέπει να ισορροπείς μεταξύ της λογικής και αυτών που απαιτούν συχνά οι διάφορες κοινωνικές ομάδες οι οποίες πάντα έχουν στο πλευρό τους την εκάστοτε αντιπολίτευση ανεξάρτητα του αν τα αιτήματα τους είναι δίκαια ή όχι.

Αυτό η εμμονή στο να απαιτούμε από το κράτος να ικανοποιεί όλους τους πολίτες ανεξάρτητα του δίκαιου των αιτημάτων ή την δυνατότητα που έχει να λύσει πραγματικά προβλήματα δεν κάνει πάντα ιδιαίτερο καλό στην δημοκρατία.

Η κάθε χώρα έχει θεσπίσει νόμους τους οποίους πρέπει να τηρούν οι πολίτες της, όχι να κρίνουν ανάλογα με τις επιπτώσεις που  μπορεί να έχει η λήψη κάθε απόφασης σε κάποια κοινωνική ομάδα.

Το να ενθαρρύνει η κάθε αντιπολίτευση υπερβολικές απαιτήσεις θα μπορούσε να οδηγήσει σε διάλυση του κράτους δικαίου, γιατί θα καταργούσε την ισότητα όλων των πολιτών έναντι της πολιτείας η οποία με  τις όποιες αδυναμίες της τυπικά έχει μία εφαρμογή.

Η κομματική αντιπαράθεση έχει πάρει υπερβολικές διαστάσεις σε πολλές χώρες του πλανήτη και μοιραία θα οδηγήσει σε συγκρούσεις οι οποίες δεν θα είναι για το καλό της κάθε χώρας.

Ακόμα χειρότερη είναι η καλλιεργούμενη αντιπαλότητα σε πρόσωπα, σκεφτείτε πχ την Μπαρτσελόνα σε ένα μελλοντικό αγώνα με την Παρί να απαιτούσε να μην παίζει πχ ο Μέσι γιατί δεν της αρέσει για τον άλφα ή βήτα λόγο και βασικά για το ότι είναι καλός παίκτης.

Αν ήταν αδιάφορος κανείς δεν θα μιλούσε γι' αυτόν, πρέπει λοιπόν όλοι να βελτιώνονται και να προσπαθούν για το καλύτερο, όχι να ζητούν την εξαφάνιση των αντιπάλων τους και αποφυγή των διαδικασιών που θεσπίζουν οι νόμοι.