Είμαι από τους ανθρώπους που δεν συμπαθούν ιδιαίτερα το παρελθόν, ακόμα και οι καλύτερες στιγμές δεν μου προκαλούν εύκολα χαρά, αλλά μια πικρή νοσταλγία που αυτόματα συνδέεται με το παρόν και το μέλλον και μοιραία δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα.
Το παρελθόν πάντα θα έρχεται σε σύγκρουση με το σήμερα, αφού δεν είναι στάσιμο, ο χρόνος προχωράει και οι αναμνήσεις ανανεώνονται.
Το αύριο όμως απασχολεί όλους μας και είναι εντελώς άγνωστο, όποιος κάνει μακροπρόθεσμα σχέδια θα πρέπει να έχει σαν σύμμαχο την νεαρή ηλικία, η οποία έχει περισσότερες πιθανότητες και δυνατότητες επιλογής στα πάντα, σε αντίθεση με έναν μεγαλύτερο στον οποίο είναι πιο συχνές οι εκπλήξεις.
Ξέρουμε όλοι μας το τι μας έφερε το χθες, αλλά κανείς δεν ξέρει το αύριο και πρέπει χωρίς φόβο να προετοιμάζουμε τις ενέργειες μας έτσι ώστε οι προοπτικές να είναι όσο γίνονται καλύτερες, γιατί συχνά η πρόληψη και ο σωστός σχεδιασμός μας βοηθάει στο να περνάμε καλύτερα στο μέλλον.
