Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ήταν ο πιο αναγνωρίσιμος Έλληνας στον παγκόσμια χάρτη, εδώ και περισσότερο από 40 χρόνια, όμως στην χώρα που γεννήθηκε ελάχιστοι ήταν αυτοί που είχαν ενδιαφερθεί πραγματικά γι' αυτόν και την καριέρα του, κάτι που συμβαίνει βέβαια και με την Νάνα Μούσχουρη και σε κάποιο βαθμό με την Βίκυ Λέανδρος. Ο Ντέμης κατάφερε να κερδίσει την συμπάθεια μας ίσως χάρις στην Μαρινέλλα και το Ντρίγκι Ντρίγκι μάνα μου. Πριν από αυτό οι δίσκοι του πέρναγαν σχεδόν απαρατήρητοι στην Ελλάδα.
Η Μούσχουρη τους ενοχλεί και δεν την αποδέχονται επειδή δεν ζει στην Ελλάδα αλλά στην Ελβετία ή την Γαλλία, η Βίκυ, τόλμησε να γίνει Βαρώνη και μαζί με τους άλλους 3 υπόλοιπους, όλοι τους έχουν τολμήσει να αδιαφορήσουν στην ουσία για την πολιτική, ανεξάρτητα του ότι έγινε Ευρωβουλευτής η Νάνα με την ΝΔ και πολιτεύτηκε με το ΠΑΣΟΚ η Βίκυ.
Ο Βαγγέλης από την δεκαετία του '60 αφοσιώθηκε, όπως και οι υπόλοιποι στην μουσική, ενώ είχε καταλάβει και την ποιότητα των πολιτικών μας οι οποίοι δεν θα λέγαμε ότι είναι και οι καλύτεροι που υπάρχουν, το ίδιο πρόβλημα τώρα πια έχουν σχεδόν όλα τα κράτη στον πλανήτη.
Ο θάνατος του προκάλεσε φρενίτιδα δημοσιευμάτων στα Ελληνικά ΜΜΕ, ενώ και οι τηλεοράσεις έκαναν εκτενή αναφορά. Τα δημοσιεύματα αυτά είναι σημαντικά περισσότερα από όσα είχαμε δει στα 60 χρόνια της καριέρας του, δηλώσεις βέβαια έκαναν και όλοι οι πολιτικοί οι οποίοι είναι ζήτημα αν είχαν βάλει ποτέ το όνομα του στο στόμα τους.
Εδώ και μερικά χρόνια, μόνος μου φώναζα ότι οι Έλληνες δεν του είχαν απονείμει τα εύσημα που δικαιούτο, σ' αυτό συμφωνούσε βέβαια και ο Πετρίδης. Κανείς δεν έχει αντιδράσει ποτέ, εκτός από το κοινό το οποίο συμφωνούσε με την άποψη μου. Χθες οι δύο ανηψιές του, κόρες του αδελφού του Νίκου, ο οποίος δεν ζει πια, εξέφρασαν την ίδια άποψη με μένα,
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι από τα εκατομμύρια που παρακολουθούν κατά καιρούς την σελίδα μας δεν βρέθηκε ένας να το πει στους κυβερνήτες μας ή το περιβάλλον τους και να δούμε κάποια αντίδραση από αυτούς.
Αλήθεια ακούγατε συχνά στο ραδιόφωνο συνθέσεις του Βαγγέλη, εκτός από τις εκπομπές του Πετρίδη; δεν νομίζω, για τους Έλληνες ήταν κάτι σαν ο Έλληνας που αρέσει στους ξένους, ήταν όμως ο σημαντικότερος Έλληνας που είχε αυτή η φτωχή πια σε όλα χώρα και αυτό το βλέπουμε με την απήχηση που είχε ο θάνατος του.
Κανείς άλλος Έλληνας μουσικός δεν είχε την διεθνή αποδοχή του Βαγγέλη και αυτό ίσως ενοχλούσε τους παρατρεχάμενους αυτών που ζούσαν στην Ελλάδα που έχουν πρότυπα μουσικών στους οποίους έχουν κάνει αναφορές χιλιάδες φορές περισσότερο σε σύγκριση με τον Βαγγέλη.
Πέρασα το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου ακούγοντας την μουσική του ζήσαμε από κοντά τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, πάντα εκτιμούσαμε το μέγεθος της αξίας του, γι 'αυτό και μαζί με τον Πετρίδη τον είχαμε επιλέξει σαν εξώφυλλο στο 8ο νομίζω τεύχος του Ποπ & Ροκ στην δεκαετία του '70.
Το ίδιο κάνουμε για όλους τους σημαντικούς καλλιτέχνες, από τότε που καταλάβαμε τι είναι η δύναμη της μουσικής, δηλαδή προσπαθούμε να μεταδώσουμε την αγάπη και εκτίμηση μας για όσους το αξίζουν, ανεξάρτητα της πολιτικής και του είδους της μουσικής.
Ευχαριστούμε για όλα Βαγγέλη, καλό ταξίδι, συνέχιζε να γράφεις μουσική, θα τα ακούσουμε όταν έλθει η ώρα μας.
