Πάντα θα υπάρχουν οι 'νταήδες' που θα ενοχλούν τους θεωρητικά πιο αδύνατους και αυτό αρχίζει από το νήπιο, όσο και να φαίνεται υπερβολικό.
Ειδικά στην εποχή μας τα παιδιά ζώντας σε ένα βίαιο περιβάλλον, παρακολουθούν στην τηλεόραση αρκετές βίαιες σκηνές χωρίς την θέληση τους, οι γονείς τους λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν είτε από οικονομική ανάγκη, είτε από ψυχολογικούς παράγοντες, συχνά διαπληκτίζονται μπροστά στα παιδιά προκαλώντας τους μικρά ή μεγάλα ψυχικά τραύματα, ανάλογα με την αντοχή και τον χαρακτήρα του κάθε παιδιού.
Στα σχολεία οι σημερινοί δάσκαλοι δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς που είχαν οι παππούδες και γιαγιάδες τους και σε πολλές περιπτώσεις και οι γονείς τους.
Η απειλή της μήνυσης από κάποιον γονέα που θα πιστέψει το παιδί του και όχι τον δάσκαλο, τους έχει σχεδόν ευνουχίσει και εκτελούν τα καθήκοντα τους σχεδόν αδιάφορα.
Θα πρέπει οι δάσκαλοι και καθηγητές πριν ασκήσουν το λειτούργημα τους, γιατί για λειτούργημα πρόκειται και όχι για επάγγελμα αφού διαπλάθουν τον χαρακτήρα των παιδιών, να εξετάζονται από ειδικούς ψυχολόγους και να τους δίνετε η δυνατότητα να παίρνουν πρωτοβουλίες στις σχέσεις των πΑιδιών, χωρίς να κινδυνεύουν με πειθαρχική τιμωρία.
Όσο περνούν τα χρόνια η κατάσταση θα γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ζούμε σε σκληρές εποχές, δεν χρειάζεται να πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά μας και να πρέπει να αντιμετωπίζουν την βία σαν να είναι κάτι φυσιολογικό, βλέπετε τι γίνεται στην Αμερική, αλλά και σε άλλες χώρες.
Να γίνει διακομματική επιτροπή γι' αυτό και να αφήσουν την κριτική στον κάθε υπουργό παιδείας από την πρώτη στιγμή που αναλαμβάνει.
Σώστε τα παιδιά μας!