Μπήκαμε στον Νοέμβριο και σε αντίθεση με άλλες χρονιές το υπουργείο παιδείας επιτέλους έκανε κάτι σημαντικό για τους φοιτητές για τους οποίους εξασφάλισε την με βεβαίωση σπουδών, διακίνηση στα μέσα μεταφοράς με μειωμένο εισιτήριο, μια και δεν έχουν πάσο αφού ακόμα δεν άρχισαν οι εγγραφές.
Το σύνολο σχεδόν του τύπου μας πληροφορεί ότι υπάρχει κίνδυνος να χάσουν οι φοιτητές το εξάμηνό τους και θα πρέπει, αν αρχίσουν τα μαθήματα, να μην σταματήσουν για τις γιορτές ή οποιαδήποτε άλλη αργία.
Η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται και η πληρωμή τους κανονικά για τις ημέρες της απεργίας, γιατί λένε, αφού απεργούν δεν υπάρχει κάποιος να πιστοποιήσει το ποιος εργάζεται και το ποιος όχι.
Υπάρχει βέβαια και το προσωπικό ασφαλείας που δεν θα μου έκανε έκπληξη αν είναι το 90% των εργαζομένων.
Οι καθηγητές διαμαρτύρονται χαλαρά για τους ελέγχους που διέταξαν οι αρχές για το διάστημα της τελευταίας 5ετίας στα ΑΕΙ, κάποιοι μάλιστα μίλησαν για εκδικητική κίνηση λόγω της μη έναρξης των μαθημάτων.
Μπορεί να 'χουν δίκιο, ένας έλεγχος σε καθηγητές που 2-3 μήνες κάθε χρόνο προσπαθούν να διδάξουν τα παιδιά μας είναι ανεπίτρεπτος.
Είναι κάτι σαν την απεργία στον ΗΣΑΠ, άλλοτε απεργούσαν οι οδηγοί, άλλοτε οι ελεγκτές κυκλοφορίας, άλλοτε αυτοί που ξεκλείδωναν κάθε πρωί τους σταθμούς, ή οι ταμίες. Κινητοποιήσεις που γινόντουσαν με τέτοιο τρόπο, ώστε όλοι να πληρώνονται.
Αν τολμάει οποιαδήποτε κυβέρνηση ας κάνει ελέγχους για τις απεργίες σε ΔΕΚΟ ή δημόσιο τα τελευταία 5-20 χρόνια, δηλαδή πάντα, για να διαπιστώσει πόσοι απεργούσαν και αν τελικά πληρωνόντουσαν ή όχι.
Όσο υπάρχει αυτή η φιλοσοφία η χώρα θα βυθίζεται όλο και περισσότερο στο χάος και περιστατικά όπως αυτό στο Νέο Ηράκλειο σήμερα, αν τελικά είναι τρομοκρατική ενέργεια, ή αυτό της δολοφονίας του Killah P στο Κερατσίνι, θα είναι καθημερινά φαινόμενα.
Δυστυχώς το μόνο που ενδιαφέρει γονείς και φοιτητές είναι το πτυχίο, ένα πτυχίο όμως που δεν έχει αντίκρισμα στην σημερινή Ελλάδα και από πλευράς γνώσεων αντιστοιχεί με αυτό του δημοτικού στην δεκαετία του '50.
Οι περισσότεροι φοιτητές ασκούν την ιδιότητά τους μόνο στις εξεταστικές περιόδους, γεγονός ανεπίτρεπτο και όπως είναι λογικό αυτό έχει επιπτώσεις στην συνέχεια στην επαγγελματική τους ζωή.
Οι κυβερνήσεις μας σε μόνιμη βάση εγκληματούν εναντίον των παιδιών μας που εδώ και χρόνια έχουν πλημμελή εκπαίδευση σε αντίθεση με τα παιδιά των εκάστοτε κυβερνώντων που σχεδόν πάντα σπουδάζουν στο εξωτερικό.
Μια απέραντη θλίψη για το κατάντημα της χώρας μας στην παιδεία, την υγεία και τον πολιτισμό, την πολιτική, την ενημέρωση, για την οικονομία δεν μιλάμε, είμαστε νεκροί και απλά ελπίζουμε μήπως ζήσουμε μερικά χρόνια ακόμα σαν ζόμπι.
Κώστας Ζουγρής
