Οι γονείς έπιναν τον καφέ τους στην μεγάλη πλατεία της πόλης εκείνο το απόγευμα τα παιδιά δεν έτρεχαν πάνω κάτω παίζοντας, κάθονταν ήσυχα στο διπλανό παγκάκι το καθένα με το δικό του τάμπλετ στα πέντε τους χρόνια το παιχνίδι είναι ήδη ηλεκτρονικό ,ότι είχαμε εμείς τα αυτοσχέδια παιχνίδια τα ματωμένα μονίμως γόνατα που ούτε αυτά ήταν ικανά να μας σταματήσουν τα σημερινά παιδιά δεν τα γνωρίζουν γιατί ίσως κανένας γονιός δεν έχει το χρόνο η τη διάθεση να τους τα μάθει ,άλλωστε γειτονιές όπως τις θυμόμαστε με τις μανάδες να βγαίνουν να μας μαζέψουν για το βραδινό δείπνο δεν υπάρχουν ,το δείπνο το φροντίζει ο ντελιβεράς το παιχνίδι το έχει αναλάβει το τάμπλετ και φυσικά την οικογενειακή μας διασκέδαση ο παντοδύναμος καναλάρχης με τα προγράμματα γκλαμουριάς και περιπέτειας.
