Τα τελευταία χρόνια ο Ελληνικός κινηματογράφος έχει κάνει εντυπωσιακή παρουσία σε διεθνή φεστιβάλ κερδίζοντας αρκετές διακρίσεις.
Όλες οι ταινίες έχουν σενάρια που βασίζονται σε διάφορες πτυχές της κοινωνίας μας και η αποδοχή των ξένων μάς δείχνει ότι οι δημιουργοί μας είναι στο σωστό δρόμο προσέγγισης, τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό όπου ο εμπορικός ελληνικός κινηματογράφος μετά από μία περίοδο άνθησης, πέρασε στο περιθώριο όπως και οι ελληνικές τηλεοπτικές σειρές.
Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και με το τραγούδι μας που έχει φτάσει στο χειρότερο σημείο της ιστορίας του με ανύπαρκτη εμπορική κίνηση όσων αφορά της κυκλοφορίες, καμία υποδομή για ελπίδα ανάκαμψης από νέα ταλέντα, όπως συμβαίνει στον κινηματογράφο και σε αντίθεση με ότι πρέπει να γίνει από εταιρίες και ΜΜΕ, ακόμα μεγαλύτερη προβολή του χαμηλής ποιότητας ελληνικού τραγουδιού που συντηρεί μόνο μία εφήμερη σχέση με όλους τους μουσικόφιλους ακόμα και αυτού του είδους.
Οι δήθεν ψαγμένοι συνεχίζουν εδώ και αρκετά χρόνια να μας παραμυθιάζουν για τα αγγλόφωνα ελληνικά συγκροτήματα και τις προοπτικές τους, απομακρύνοντας ακόμα περισσότερο από την μουσική ανάκαμψη το ελληνικό τραγούδι.
Αυτοί που έχουν την δυνατότητα και συντηρούν διαφημιστικά την αγορά, ρίχνουν τα χρήματα τους κυρίως στους Αγγλόφωνους Έλληνες ξοδεύοντας εκατομμύρια ίσως, για μία μόνιμα χαμένη υπόθεση, εμείς δεν είμαστε στα πλάνα των Γερμανών ή Βρετανών αφεντικών τους.
Δεν είναι εντελώς αδιάφορα τα αγγλόφωνα ελληνικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες, αλλά πιστεύει κανείς ότι οι ελληνικές ταινίες που διακρίνονται στο εξωτερικό, θα είχαν καμία πιθανότητα διάκρισης αν είχαν για σενάριο έργα του Shakespeare ή γενικά ιστορίες που δεν έχουν σχέση με την κουλτούρα μας?
Μα θα γράψει κάποιος, οι Κeep Sheely in Athens κυκλοφόρησαν στην Αμερική και τους παίζει ο τάδε σταθμός, έγραψαν διάφορα site κλπ.
Το ίδιο και για τον Lary Gus που παίχτηκε από το BBC.
Αυτές οι κυκλοφορίες και τα ραδιοφωνικά παιξίματα είναι θετικά, αλλά από εκεί και πέρα δεν τρέχει τίποτα, χιλιάδες τέτοιοι δίσκοι παίζονται λίγο από επιλεχτικά ραδιόφωνα και κυκλοφορούν στην εύκολη πια ψηφιακή μορφή τους.
Ένα καλό άλμπουμ των Imam Baildi με την κατάλληλη παραγωγή, θα είχε περισσότερες πιθανότητες να κάνει κάτι στο εξωτερικό από τα αγγλόφωνα 'εναλλακτικά' μας. Ας ελπίσουμε ότι έστω και την ύστατη στιγμή θα καταλάβουν όσοι ασχολούνται με την μουσική, το συμφέρον τους, μικροί και μεγάλοι.
Κώστας Ζουγρής
