Απλοϊκή απορία, όμως αυτή είναι η ωμή αλήθεια μετά από όσα συμβαίνουν καθημερινά στην κοινωνία μας.

Δεν συμβαίνουν μόνο στο ποδόσφαιρο και γενικά στα σπορ, αλλά σε όλο το φάσμα της κοινωνικής μας ζωής.

Οι γυναίκες με τα διάφορα κινήματα που δυναμική στο φύλο τους προσπάθησαν και έβαλαν ένα τέλος σε πολλές περιπτώσεις παρενοχλήσεων που συχνά δεν ήταν απλά παρενοχλήσεις, παράλληλα όμως αυτό δημιούργησε προβλήματα στις σχέσεις των δύο φύλων γιατί δεν είναι βέβαια όλοι οι άνδρες βιαστές, αλλά τώρα πια και το απλό φλερτ δεν είναι κάτι το εύκολο και πολλοί διστάζουν να το επιδιώξουν

Από την άλλη, υπάρχει πάντα σε πολλούς άνδρες αυτή η κτητική συμπεριφορά που οδηγεί σε βία έναντι των γυναικών και τελευταία με τα προβλήματα που υπάρχουν οδηγεί πιο συχνά σε διαφωνίες με συνέπεια ακραίες καταστάσεις που δεν μειώνουν απλά το γυναικείο φύλλο, αλλά μερικές φορές του στοιχίζουν και την ίδια του την ζωή.

Τα φλερτ και οι σχέσεις που είχαν οι άνθρωποι στο παρελθόν δεν έχουν βέβαια τίποτα το κοινό με την σημερινή κατάσταση, ευθύνη γι' αυτό πιστεύω ότι έχουν και οι δύο πλευρές, με μεγαλύτερη βέβαια αυτή του άνδρα που δεν μπορεί να αποδεχθεί μια απόρριψη, αρνούμενος να συνειδητοποιήσει ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που κάνουν μόνο μία σχέση στην ζωή τους, ακόμα και αυτοί, δεν μπορεί, θα είχαν μικρότεροι κάποιο φλερτ.

Στο ποδόσφαιρο οι παλαιότεροι πήγαιναν στα γήπεδα μαζί με τους οπαδούς των άλλων ομάδων και σπάνια έπεφτε, κάποια σφαλιάρα, αν όχι ποτέ, γιατί αν είναι 10000 από την μία ομάδα και 10000 από την άλλη θα φοβάται ο ένας τον άλλο.

Στην πολιτική που είναι άλλος ένας τομέας αντιπαλότητας, υπάρχει πια μεγάλος φανατισμός, ειδικά από τα άκρα ή από όσους φλερτάρουν με τα άκρα γιατί πιστεύουν ότι αυτό τους βοηθάει να επιβληθούν στους άλλους.

Βασικά απομακρύνονται και απομονώνονται οι άνθρωποι, δεν κάνουν εύκολα γνωριμίες, φιλίες, σχέσεις και αυτό όλο και χειροτερεύει με βασική αιτία την οικονομική ανέχεια, αλλά και το ακριβώς αντίθετο, τον υπερβολικό πλούτο.

Παλιά δεν δίναμε σημασία στην οικονομική κατάσταση του καθένα, τώρα δυστυχώς οι πλούσιοι θέλουν να επιδεικνύουν τον πλούτο τους με κάθε τρόπο και οι φτωχοί δεν μπορούν να κρύψουν την φτώχεια τους.

Σε όλα αυτά είναι μεγάλη η ευθύνη της πολιτείας και αυτών που διδάσκουν τα παιδιά και δεν έχουν πια τον χαρακτήρα που είχαν οι παλαιότεροι καθηγητές και δάσκαλοι.

Δεν τολμάει βέβαια ένας δάσκαλος να μαλώσει ένα παιδί, θα κινδυνεύει άμεσα με καταγγελία, αλλά στην ίδια κατάσταση είναι και οι γονείς οι οποίοι δεν θα τολμούσαν να φερθούν στα παιδιά τους όπως οι παππούδες και σε μερικές περιπτώσεις οι γονείς τους.

Ποιος θα τολμούσε παλιά να αντιμιλήσει σε δάσκαλο;

To διαδίκτυο έχει παίξει στην διαμόρφωση χαρακτήρων προς το χειρότερο.

Πώς θα μπορούσαν να αλλάξουν όλα αυτά; απλά δεν μπορούν να αλλάξουν, θα γίνονται όλο και χειρότερα, απλά στην επαρχία αυτά τα φαινόμενα δεν θα είναι τόσο έντονα και ευτυχώς,

Κώστας Ζουγρής