Από τους μόνιμους προβληματισμούς μου το αν πρέπει να σας ενημερώνουμε εγκαίρως για ότι συμβαίνει στην μουσική, ή αν πρέπει να αφήνουμε να γίνονται λίγο γνωστά τα τραγούδια και οι καλλιτέχνες που ξεχωρίζουμε και ύστερα να σας τα παρουσιάζουμε.
Εδώ και 40 σχεδόν χρόνια, έχουμε επιλέξει μαζί με τον Γιάννη την πρώτη λύση σε ότι έχουμε συμμετοχή και αφορά τη μουσική.
Στο Ποπ & Ροκ όσο ήμασταν υπεύθυνοι οδηγούσαμε τους συνεργάτες να γράφουν για τα νέα ονόματα, ενώ παράλληλα δεν αγνοούσαμε την ιστορία της μουσικής.
Στο ραδιόφωνο από τότε, όποιος μας παρακολουθούσε, πάντα ήταν μέσα στα πράγματα, αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει και τώρα που η μουσική ενημέρωση στην Ελλάδα είναι στην χειρότερη της κατάσταση εδώ και πολλές δεκαετίες.
Πραγματικά είναι άθλος το να ασχολείται κανείς επαγγελματικά με τη μουσική. Καταστήματα δίσκων σε συνεχή συρρίκνωση, κι αυτά που υπάρχουν, ειδικά τα σημαντικά σε μέγεθος, δεν ενημερώνονται αν δεν ικανοποιηθούν αυτά που ζητάνε από τις εταιρίες.
Οι πωλήσεις των δίσκων έχουν υποχωρήσει τόσο πολύ, σε βαθμό που γνωστά ονόματα από το χώρο της ελληνικής μουσικής δεν θέλουν να κυκλοφορήσουν τις δουλειές τους.
Θυμάμαι δημοσιογράφους που έγραφαν για μουσική, να γράφουν συνέχεια για τις αδηφάγες εταιρίες με τα τεράστια κέρδη παραβλέποντας τότε τα μεγάλα κέρδη που είχαν και τα δικά τους αφεντικά.
Από τότε έχουν χαθεί χιλιάδες θέσεις εργασίας στην μουσική, καταστήματα και εταιρίες έκλεισαν, μουσικοί έμειναν άνεργοι, όσοι ασχολούνται με το ραδιόφωνο, όλο και λιγοστεύουν, το ίδιο βέβαια συμβαίνει και στο χώρο του τύπου, μόνο που όσοι εργάζονται σ'αυτόν, δεν περίμεναν να πάρει τόση έκταση σε τόσο σύντομο χρόνο.
Αντί να συνδράμουν όλοι στην προώθηση νέων ονομάτων, έγραφαν και γράφουν συνήθως γι'αυτούς που πρόκειται να κάνουν συναυλίες, τώρα βέβαια στο Ελληνικό τραγούδι, λόγω της κρίσης τα νέα ονόματα που αξίζουν ήρθαν μόνα τους στην επικαιρότητα.
Αυτό όμως δεν συμβαίνει στο ξένο τραγούδι, όπου είμαστε σε τέτοιο σκοτάδι όσον αφορά την ενημέρωση, που μάλλον θα συγκρίνεται με την δεκαετία του '50, τουλάχιστον τότε, οι πιο προχωρημένοι άκουγαν τους αμερικάνικους σταθμούς που υπήρχαν σε διάφορες πόλεις της χώρας (μην το πάρουμε πολιτικά, εντάξει, οι αποικιοκράτες Αμερικάνοι), τώρα τίποτα.
Όλες οι χώρες προσπαθούν να στηρίξουν ότι έχει σχέση με τη μουσική, εδώ αδιαφορούμε και θέλουμε τους Ελληνες καλλιτέχνες πειθήνια όργανα στις πολιτικές ή οικονομικές μας επιδιώξεις, αλήθεια αν πάνε μερικοί καλλιτέχνες, οπαδοί της Χρυσής Αυγής, της ΝΔ, του ΚΚ, του Σύριζα και γενικά όλων των κομμάτων σε κάποιο σχολείο την ώρα διδασκαλίας και ζητήσουν στα ΄πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης΄ να μιλήσουν στους μαθητές, ποια θα είναι η θέση των καθηγητών?, εκτός βέβαια και αν είναι το κόμμα που συμπαθούν.
Όσο για τους ξένους καλλιτέχνες, δυστυχώς γι'αυτούς εδώ είναι Ελλάδα και βρισκόμαστε στην εποχή των Scorpions, αλλά μην έχετε τύψεις, τα ίδια είχαμε και στις παλαιότερες δεκαετίες, βέβαια όσοι παρακολουθούσαν το Apotis4stis5 (Ποπ Κλαμπ) πάντα ήταν ενήμεροι, το ίδιο θα κάνουμε όσο μπορούμε, ενημέρωση σε όσα έρχονται και σεβασμός στην ιστορία.
Η αποψινή αναγγελία των υποψηφιοτήτων για το Mercury Prize δικαιώνει άλλη μία φορά τις έγκαιρες επιλογές μας, μερικοί από τους υποψήφιους είναι ζήτημα αν έχουν ακουσθεί αλλού εκτός του apotis4stis5
Κώστας Ζουγρής
