Η Εκκλησία στην χώρα μας είναι , νομίζω , μιά σειρά χαμένων ευκαιριών . Δεν είμαι αυτό πού λένε θρήσκος , πάω στην εκκλησία σε γάμους , βαφτίσια , κηδείες και στην Ανάσταση κατόπιν πίεσης . Εχω μιά ακαθόριστη σχέση με το Θείο , όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι , και σέβομαι απόλυτα κάθε θρησκευτική πίστη , από το ΚΚΕ μέχρι τούς Βουδιστές .
Η Εκκλησία σε κάποιο βαθμό έχει παρόμοια πορεία με την Μουσική , δεν "πουλάει" , έχει δυνατότητες και μηνύματα να μοιράσει ,αλλά οι εκπρόσωποι δεν μπορούν , σκοταδισμός και Μεσαίωνας , πνευματική ατροφία , ένας τελματώδης βούρκος αφήνει την εκκλησία με μόνους οπαδούς τούς αγγελοκρουσμένους , μία δυστυχή πλέμπα περασμένων αιώνων . Υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι σοβαροί άνθρωποι στην Εκκλησία , τούς ακούμε καμμιά φορά στα Μέσα καί μένουμε ενεοί , για κάποιους λόγους όμως η Εκκλησία θεωρεί ώς μόνο της αγώνα την επίτευξη ακινησίας , κρίμα να αφήνει τόση πλέμπα στο έλεος τού σκοταδισμού , κρίμα να αρνείται πρώτο ρόλο και να αρκείται στον ρόλο τού γραφικού .
Λίγο χαμόγελο δεν θα την έβλαπτε .
