Τι κάνει ένα κόμμα όταν είναι διχασμένοι οι οπαδοί του σε δύο διαφορετικές τακτικές με κατάρες και ευχές;

Η πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του Νίκου Χαρδαλιά έδειξε φανερά το πόσο διχασμένο είναι το κοινό που ακολουθεί συγκεκριμένο κόμμα που επίσημα ευχήθηκε τα καλύτερα στον υπουργό που έκανε επέμβαση καρδιάς και αναρρώνει στο νοσοκομείο, αλλά ανεπίσημα αρκετοί οπαδοί του εύχονται τα χειρότερα στο διαδίκτυο.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένοι οπαδοί διαφοροποιούνται από την γραμμή του κόμματος, ένα μεγάλο μέρος τους μόνιμα είναι οργισμένο και δείχνει σαν να θέλει να επιβάλλει μία νέα επανάσταση, την στιγμή που ο αρχηγός τους αναζητά συνεχώς τρόπο να προσεγγίσει περισσότερους ψηφοφόρους από το κέντρο.

Οι πρόσφατες υβριστικές επιθέσεις εναντίον του πρωθυπουργού που δεν καταδικάσθηκαν από το κόμμα και τον αρχηγό του, δεν αποτελεί μοναδικό φαινόμενο, όλα τα κόμματα έδειξαν να το απολαμβάνουν.

Όμως για ένα παράξενο ίσως λόγο, ο κόσμος δεν δείχνει να επικροτεί τέτοια συνθήματα, σε πολλούς αρέσουν, αλλά όμως δεν τα υιοθετούν, απλά το διασκεδάζουν όπως όταν βλέπουν μία σκηνή σε ταινία.

Αυτή η επιθετικότητα που δείχνουν οι οπαδοί στο διαδίκτυο, μοιραία περνάει και στις επίσημες ανακοινώσεις και παρ' όλο που δεν βοηθούν στις δημοσκοπήσεις, δεν μπορούν να εγκαταληφθούν από τον αρχηγό τους αφού αυτοί που τις υιοθετούν είναι ο σκληρός πυρήνας που τον οδήγησε στην εξουσία του κόμματος και ήδη είναι αρκετά δυσσαρεστημένος με μερικές από τις ήπιες θέσεις του αρχηγού τους.

Η θέση μου είναι ή αλλάζει ή βουλιάζει, ο κόσμος έχει κουραστεί με τις αντιπαραθέσεις και οι επαναστάσεις μπορούν να περιμένουν, εντυπωσιάζουν στο διαδίκτυο, αλλα΄μέχρι ένα σημείο, μετά κάνουν κακό και την πολιτική δεν την καθωρίζει το κοινό, αλλά οι ηγέτες του κόμματος.

Κώστας Ζουγρής