Με μανία θα έλεγε κανείς σταθερά η αριστερή σκέψη διώχνει τους τραγουδιστές που το έργο τους είναι κομμάτι της ιστορίας της, εξαίρεση δεν απετέλεσε ακόμα και ο Μίκης Θεοδωράκης που αρκετές φορές έχει γίνει στόχος για διάφορες δηλώσεις ή ενέργειες του.

Ο Μίκης είναι βέβαια πια Εθνικό κεφάλαιο και το ίδιο είναι και ο Διονύσης Σαββόπουλος και σε κάποιο βαθμό και ο Νίκος Πορτοκάλογλου. Εγώ δεν ανήκω πια σε κάποια παράταξη, νεότερος πίστευα διάφορους ανθρώπους στην πολιτική, όμως πάντα έκανα λάθος γιατί η πολιτική δεν είναι κάτι συγκεκριμένο, σημαίνει βασικά να αλλάζεις θέσεις, ανάλογα με το συμφέρον της χώρας σου, το οποίο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συμβαδίζει με τα πιστεύω σου, όμως η Ελλάδα πρέπει να έχει προτεραιότητα.

Όσο είναι καιρός θα πρέπει το σύνολο της αριστεράς να τιμήσει το έργο των Σαββόπουλου και Πορτοκάλογλου, και ας μην δίνει σημασία σε μερικούς φανατικούς που ψάχνουν να βρουν εχθρούς μέσα στις αναμνήσεις τους.

Κώστας Ζουγρής