Δεν είναι λίγοι οι γονείς που έχουν καταφέρει τα παιδιά τους να ακούν μουσική από το παρελθόν, ενώ σίγουρα υπάρχουν και νέοι που από μόνοι τους αναζητούν ήχους από το παρελθόν. Ειδικά στον χώρο του Χέβυ Μέταλ, πιστεύω ότι αυτοί θα είναι περισσότεροι.

Τα χρόνια περνάνε και είναι άδικο να συγκρίνουμε αυτά που αγαπήσαμε με αυτά που έχουν απήχηση και ακούν οι σημερινοί νέοι, άλλωστε τα περισσότερα από τα αγαπημένα μας ονόματα είναι πια στο περιθώριο αφού η μουσική αλλάζει και ο χρόνος είναι αμείλικτος.

Μερικοί από αυτούς όμως έχουν το χάρισμα να ακούγεται η μουσική τους από κάθε γενιά, αλλά πόσοι είναι αυτοί; πιστεύω λίγοι.

Αυτήν την εβδομάδα δείχνει ότι θα επανέλθει στο Αγγλικό τσαρτ το Dark Side Of The Moon, ενώ συχνά βλέπουμε άλμπουμ από ονόματα όπως οι Beatles, oι Stones, oι Simon and Garfunkel, o Neil Diamond, οι Creedence Clearwater Revival, o Bob Marley και μερικοί ακόμα να επιστρέφουν στους καταλόγους με τις επιτυχίες.

Όμως οι περισσότεροι από το παρελθόν είναι πια ξεχασμένοι, δεν είναι εύκολο να είσαι δραστήριος όταν περάσεις τα 70, ούτε το να σε αγαπούν σε αυτή την ηλικία και α παρακολουθούν τι κάνεις οι νεότεροι που διαμορφώνουν τις μουσικές τάσεις.

Δεν έχει νόημα να κάνουμε σύγκριση με τους Black Sabbath σε σχέση με ένα σημερινό όνομα. Η Janis Joplin ήταν εντυπωσιακή στην εποχή της, αρκετοί την αγάπησαν για την υπέροχη φωνή της, αλλά έχει πεθάνει εδώ και 50 χρόνια, ας την ακούμε κάπου κάπου, αλλά συγκρίσεις με τις σημερινές γυναίκες είναι χωρίς αντικείμενο.

Όλοι οι άνθρωποι δύσκολα ξεχνούν αυτούς που αγάπησαν όταν ήταν 12-18 ετών.

Κώστας Ζουγρής