Trigger line Αγγλιστί.....ή, Μόχλευση την κατάλληλη στιγμή.
Βιώματα είπαμε ? οκ.
Μην ξαναπαίξεις το TIME pink floyd, μέχρι τις Πανελλήνιες εξετάσεις..Είπαμε οι νέοι, θέλουν δουλειά....με τραγούδια. Οπως εμείς κάποτε..Τώρα Θα το δώσουμε στους επόμενους.
(Χιλιοπαιγμένο ναι, κ πρόσφατα, ιερό και όσιο δε, και προσκυνητάρι)
Ηταν ο ύμνος ξυπνήματος, μόχλευσης, παρακίνησης,σκέψης, άμιλλας, άμυνας, στις εξετάσεις τότε στα σχολικά μας χρόνια...και στις τελικές πρός Παν/μια..να συγκεντρωθούμε , να αφήσουμε το χαβαλέ και να στρώσουμε κ΄...λ.ο αν δεν θέλουμε να ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΟΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ και βρεθούμε , 10 χρόνια μετά ,.... να ξύνουμε το κεφάλι μας....η να το βαράμε...
Στο Λύκειο που έγινε λόγος, το 20 % έχανε χρονιά, δεν είχε αστεία σε αυτό..Αλλες εποχές.. .
Ξέρεις τι λέγαμε τότε ή τι μας έλεγαν οι μεγαλύτεροι
....<<άκου ρε φίλε, δώσε 5 λεπτά σε αυτό ΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ, ρε φίλε τι έγραψαν αυτοί οι τύποι....
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΟΛΙΑ....της εκκίνησης, στο στάδιο ?? στο σχολείο ?? της ζωής ?? >>
Εφηβεία και πανελλήνιες κ φοιτητές....τα γηρατιά δεν υπάρχουν ή είναι τόσο πολύ πολύ πολύ μακριά, σαν να μην υπάρχουν σε όλους τους νέους και δεν υπάρχουν.
Αυτό το τραγούδι τότε, μας σοκάρισε, ως έφηβους.....πολύ γρήγορα ,πολύ απότομα αλλά τραγουδιστά και μισομεταφρασμένο (διότι έχει πολύ μεγάλη ευρύτερη έννοια) , αλλά δούλεψε σε εμάς τότε......ως παρακίνηση.....
Μας έμπασε για τα καλά στην σκέψη , και στην σκληρή συνειδητοποίηση της διάστασης του χρόνου.... Οπότε το ακούω, βρίσκομαι κάπου στα 14-15-16-17, και κάθομαι προσοχή.....
Οτι κοίτα χάζεψε μεν αλλά τρέξε δε, στις εξετάσεις, είναι η πιστολιά της εκκίνησης...μην βρεθείς μετά από χρόνια σαν μαλάκας χαζεύοντας τα ίδια και τα ίδια........αυτή η λέξη , η πιστολιά, έμεινε ανεξίτηλη και μας συνόδευε...όλους εκεί σε αυτό το χωριό, που τώρα, δεν υπάρχει, τίποτα από τα παλιά...
....και το εργοστάσιο, μετά από χρόνια έπεσε στο δημόσιο, ιδίως στη μαγεία των κομμάτων και κατάντησε ένα παρακμής σαράβαλο κ επικίνδυνο ατυχημάτων, σχήμα. Το δε κωμοχωριό, από επίκεντρο όλης της περιφέρειας κ ζωής, αφού και αυτό, δέχθηκε τον εμφύλιο, σε κίτρινα, κόκκινα, πράσινα, μπλε καφενεία-καραβάκια στον γυαλό- ξέπεσε, χωρίς νεολαία ,χωρίς ζωή και γίγνεσθαι πιά.
( Με τα τραγούδια μπορεί να γίνει πολύ καλή στους νέους, για παιδεία, αλλά σήμερα το θέλουν λίγο μασημένο,λίγο να τους εξηγείς κάπως.....τότε το πέταγε ο Πετρίδης....και εμείς το αναλύαμε, αγγλικά όχι καλή μετάφραση νοημάτων μεγάλων, αλλά την ΠΙΣΤΟΛΙΑ της εκκίνησης, την πιάσαμε.....).
Αυτό το βίντεο είναι καλούτσικο με ελληνικούς στίχους
https://www.youtube.com/watch?v=pBu7VNJ-83A
Κώστας Πέππας
