Σε αντίθεση με άλλα μεγάλα συγκροτήματα της εποχής τους, οι Pink Floyd δεν ήταν ιδιαίτερα παραγωγικοί, αν εξαιρέσουμε βέβαια την πρώτη περίοδο, μέχρι το 1971, όπου προφανώς λόγω συμβολαίου κυκλοφορούσαν ένα άλμπουμ τον χρόνο που σε μερικές περιπτώσεις ήταν πετυχημένο, αλλά δεν είχε το μέγεθος της αποδοχής που γνώρισαν μετά το Dark Side Of The Moon.

Όλα τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν από το 1973, μέχρι το 1994, είναι μία απόλυτη ισορροπία, ήχου, με μουσική που συγκινεί ακόμα και σήμερα, μισό αιώνα μετά σε περίπτωση όπως το Dark Side Of The Moon, .εικόνας, αξιοποίησης της τεχνολογίας και ιδανικής παρουσίασης στις συναυλίες που έδιναν κάθε φορά που κυκλοφορούσαν νέο άλμπουμ.

To κάθε μέλος του γκρουπ έβαζε την σφραγίδα του με την συμμετοχή του και έκανε το κάθε τραγούδι ξεχωριστό.

Ίσως δεν υπάρχει άλλο συγκρότημα που τα εξώφυλλα των δίσκων του να έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο και έγιναν γι' αυτά προσπάθειες να εξηγηθούν οι προθέσεις του δημιουργού τους.

Roger Waters και David Gilmour είχε ο καθένας τον ρόλο του στο συγκρότημα, ενώ ο Richard Wright είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία για το συγκρότημα από όση ίσως πιστεύουν μερικοί, όχι μόνο με τις συνθέσεις του, αλλά και με τις μουσικές ιδέες του που έδιναν στο συγκρότημα ένα ξεχωριστό χρώμα.

Η κάθε γενιά έχει το δικό της αγαπημένο άλμπουμ των Pink Floyd και όλοι μαζί το Dark Side Of The Moon που όμως είχε σαν σύμμαχο αυτό το άγνωστο που εξάπτει την φαντασία με την σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

To Wall βρήκε την συνέχεια του με την πτώση του τοίχους στο Βερολίνο και χάρισε στους φίλους της μουσικής μοναδικές συναυλίες, ενώ το Wish You Were Here με το νοσταλγικό του περιεχόμενο στο ομώνυμο τραγούδι, δεν θα ξεχασθεί εύκολα από τους φίλους της μουσικής στα επομενα χρόνια.

Tα Animals και Division Bell ;ίσως δεν έχουν εκτιμηθεί όσο έπρεπε, έχουν όμως κι αυτά την θέση τους στην ιστορία.

Κώστας Ζουγρής