Σήμερα, οι καιροί είναι δύσκολοι για συνεσταλμένους ή κοινωνικά αδέξιους ανθρώπους. Όποιος επιθυμεί να τον προσέξουν και να τον αναγνωρίσουν γι’ αυτό που είναι, ή γι’ αυτό που καταφέρνει, όποιος περιφρονεί τους «κράχτες», αυτούς που διαρκώς «σκηνοθετούν» τον εαυτό τους, και προτιμάει να καταπιεί τη γλώσσα του παρά να παινέσει «το σπίτι του», κινδυνεύει να παραμείνει αθέατος.

Oι σταρ των ριάλιτι, των τοκ-σόου, των πρωινάδικων και των τηλεοπτικών παραθύρων μάς δείχνουν πώς γίνεται και πώς λειτουργεί η αυτοδιαφήμιση. Kάθε γελοιότητα, κάθε «ξεντρόπιασμα», κάθε στημένη βλακεία, άγνοια, αφέλεια, αναίδεια, κακία και έχθρα όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά είναι απαραίτητη προκειμένου να τραβήξει την προσοχή. Tο κοινό όχι μόνο δεν απορρίπτει το θέαμα, αλλά εστιάζει την προσοχή του σε αυτό. Φαίνεται πως οι «σταρ» και τα είδωλα δεν θεοποιούνται μόνον επειδή στους ανθρώπους αρέσει να έχουν ινδάλματα, αλλά και γιατί θέλουν να δουν και να μάθουν πώς γίνεται κανείς σταρ, πώς γίνεται το να τραβάς τα βλέμματα πάνω σου.

H επιθυμία για αναγνώριση είναι πανανθρώπινη

Η επιθυμία για αναγνώριση και καταξίωση είναι μία από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου

Αλιευμένο