Ο γραπτός λόγος έχει κάποια χαρακτηριστικά πού σε συνθήκες κούρασης κλπ δυσκολεύουν τόν "χρήστη" , ξεχνάς , απεραντολογείς , χάνεις χρόνο σε λιγότερο σημαντικά , παρασύρεσαι , γενικό μπάχαλο , τά λέω αυτά γιατί ίσως άθελα μου μερικά πράγματα διαβάζονται διαφορετικά απο τον τρόπο πού θα ακούγονταν . Με τίς ταμπέλες , και όχι μόνο , αυτό το καθρεφτάκι δεν τελειώνει ποτέ , γιατί όποιος ανακοινώσει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια δικαιούται φατούρο πού λέγαμε παλιά .
Δύο πράγματα , όλοι μέσα στο κεφάλι μας έχουμε ένα δωματιάκι με προαποφασισμένες αντιλήψεις πού ποτέ δεν επανεξετάζουμε και κάποιες από αυτές λειτουργούν δικτατορικά πάνω μας , είναι τα λεγόμενα γυαλιά πού φιλτράρουν εν αγνοία μας την πραγματικότητα . Τό δεύτερο , πολύ με απασχολεί ο βαθμός δυσκολίας τής προσωπικής μας "αυτοκτονικής" κατάρριψης τού εαυτού μας , πόσο δύσκολο και επίπονο είναι άραγε για όλους μας να ρίξουμε τούς τοίχους στο δωματιάκι τού μυαλού μας ; πόσο αναντίστοιχο με τήν νεανική διάθεση για ρήξη με το κατεστημένο , γιατί τότε άρχισε να κτίζεται το δωματιάκι και έκτοτε παραμένει ακίνητο σαν μαυσωλείο .
Ομως αν η απόλυτη αλήθεια και η ρήξη με τον εαυτό είναι δύσκολα πράγματα , η αντικειμενική θεώρηση τών πραγμάτων δεν είναι και τόσο δύσκολη . Υπάρχουν καταστάσεις που δέν επιδέχονται πολιτικής άποψης , είναι εύκολα και αντικειμενικά μετρήσιμα , κάπου εκεί γυαλιά και ταμπέλες δεν μάς αφήνουν να δούμε σωστά , μυωπία σκέψης . Σε αυτη τήν μυωπία μεγάλη βοήθεια προσφέρει το διαδίκτυο .
Να δώσω ένα χοντρό παράδειγμα αλλά τελικά ίσως αφορά περισσότερους από όσους φανταζόμαστε , ξαναλέω , γυαλιά εμπεδωμένα , αδυναμία ρήξης , παραπληροφόρηση. Την περασμένη εβδομάδα πετυχαίνω ένα παλιό γνωστό μου στον δρόμο , είναι έξαλλος , κατακόκκινος , πότε βάζει απελπισμένος το χέρι στην μέση του και κυττάει πρός τα πάνω , πότε σκουπίζει τόν ιδρώτα από το κούτελο , δείχνει να βιώνει κάτι φοβερό , μιλάει βιαστικά σχεδόν σε κατάσταση σόκ και επαναλαμβάνει διαρκώς φράσεις τού τύπου " ανοίξαν την Γυάρο οι αλήτες " , " όλους εκεί θα μάς στείλει ο φασίστας " κλπ .
Φεύγει και αναρωτιέμαι άν με είδε , ο άνθρωπος ήταν πραγματικά εκτός εαυτού , προχώρησα και προσπαθούσα να καταλάβω πώς τού ήρθε η Γυάρος . Η απορία μου λύθηκε το ίδιο βράδυ , επηρεασμένος έψαξα για την Γυάρο , το αποτέλεσμα ήταν ότι το 2022 θα ανοίξει εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων στο νησι κλπ κλπ .Στο κεφάλι του όμως αυτό ήχησε διαφορετικά , γυαλιά , αδυναμία , παραπληροφόρηση , άν δεν μπορούμε να καταλάβουμε καταστάσεις , τουλάχιστον άς προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον , όχι όπως λέει το τραγούδι "ποτε δεν θα καταλάβεις" άν είναι σωστή η μετάφραση.
