Αποκλεισμένοι στη γειτονιά μας,

Αποκλεισμένοι στη γειτονιά μας,

Ένα από τα πιο άσχημα συναισθήματα πιστεύω ότι είναι το να αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να απομακρυνθείς από την περιοχή της κατοικίας σου και δεν μπορείς να επισκεφθείς τοποθεσίες που σε ευχαριστούν.

Εδώ και καιρό έχω σταματήσει να οδηγώ γιατί μ' αρέσει να ταξιδεύω με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όσο ταλαιπωρία και αν έχει συχνά αυτή η συνήθεια.

Όμως οι συνθήκες που επικρατούν εδώ και αρκετούς μήνες με έχουν κάνει να ξεχάσω αυτή τη συνήθεια.

Βασικά η αγαπημένη μου διαδρομή, εκτός από το να πηγαίνω στην Σαλαμίνα, είναι το να παίρνω το τρένο, να πηγαίνω στο Φάληρο και από εκεί, μέσω της Καστέλλας να πηγαίνω παραλιακά, όπου είναι δυνατόν, πάντα περπατώντας, στον Ηλεκτρικό του Πειραιά, από το Πασαλιμάνι, καμιά φορά και μέσω Φρεαττύδας.

Δεν είναι μόνο τώρα που ισχύει η απαγόρευση και πριν απέφευγα το ρίσκο.

Κώστας Ζουγρής